چکیده:
ارتباطات در خلاء وجود ندارد یا « رخ نمی دهد » ارتباطات همواره در یک بافت رخ می دهد که می تواند جامعه ، جماعت و یا حتی شخصی باشد . بنابر این باید به چگونگی ارتباطات خود نگاه کنیم و در این شرایط است که با چالش بعدی خود مواجه می شویم . شعور عامه دور و بر ما چیست ؟ چگونه در این شعور عامه ، ارتباط برقرار می کنیم ؟ آیا اصلا نیاز داریم که از شعور عامه ای که در اطراف ما وجود دارد ، آگاهی بیابیم ؟ این مقاله بر آن است تا پاسخ پرسشهایی که به ندرت بدان پرداخته شده است و همه باید به آن پاسخ دهیم را بیان کند از جمله آن است که : شعور عامه ارتباطات چیست ؟ عوامل تشکیل دهنده یک شعور عامه ارتباطات چه می باشد
خلاصه ماشینی:
آیا کسی میتواند معنای این سخن را برای من توضیح دهد که همین دو دهه قبل، همگی سنگ اتحاد و اجتماع را به سینه میزدیم و یا آنکه آن حرفها هم در شعور عامه ریشه نداشتند؟ همه این چیزها، ما را به کجا میبرند؟ آیا ممکن است که با همه این پیشرفتهائی که در مهندسی شبیهسازی و علم ژنتیک به وجود آمده است ما در مورد «پایان زندگی بشر» در پنج یا ده سال آینده صحبت کنیم؟ آیا اصلا معنی دارد که در مورد «پایان زندگی انسانها» صحبت کنیم؟ و یا آنکه اگر در مورد شعور عامه زندگی بشری، سعادت و سلامت جسمانی صحبت کنیم، بیشتر معنی دارد؟ بنابراین وقتی به زمان خود نگاه میکنیم و بحثهای اطراف خویش را میشنویم، شاید باید ابتدا، مفاهیم سادة شعور را تعریف کنیم.
با آنکه راید، یک فیلسوف بود و پژوهشهای خود را به بررسی ذهن بشر و فلسفه اختصاص داده بود، میتوانیم مفاهیم مفیدی را که میتواند در زمینة علوم ارتباطات و اطلاعات به کار آیند، از آثار او استخراج کنیم.
اگر چه ممکن است فلسفه شعور عامه «راید»، - همانطور که توسط بسیاری از منتقدینش اشاره شده است – پاسخ بسیاری از پرسشهای فلسفی نباشد، ولی این مسأله نباید باعث شود که خود را از حق اخذ برخی از این مفاهیم و ساختارهای عقلی و به کار بردن آنها در زمینه علوم ارتباطات، محروم سازیم.
اگر ما چارچوب مفهومی فلسفة شعور عامه راید را در محدودة ارتباطات به کار بریم، ممکن است در واقع قادر باشیم تا خود را از دنیای انحصاری فنآوریهای ارتباطات، که بیشتر توجه ما را از جریان اصلی ارتباطات انسانی منحرف کرده است، رهائی بخشیم.