چکیده:
بر اساس مبانی دینی، غیبت به عنوان یک رفتار نابهنجار محسوب میشود. این رفتار ضدارزشی، موجب بروز آسیبها و مشکلات متعدد اجتماعی میشود و از آنجاکه متأسفانه در جامعه فعلی هم رواج دارد، بازخوانی و بازکاوی این پدیده با توجه به مدلهای متنوع روابط جمعی، ضروری به نظر میرسد، تا با شناخت آسیبها و درمان آن، گامی مهم در مقابل انحرافات، برداشته شود. در این تحقیق سعی شده است از منظر جامعه شناختی، به اختصار مهمترین آسیبهایی که غیبت در روابط اجتماعی ایجاد مینماید ونقش و کارکرد آن در شبکه روابط اجتماعی بیان گردد و پس از تبیین عوامل اجتماعی آن، راهکارهای عملی رفع غیبت نشان داده شود.
خلاصه ماشینی:
"با تعمق در این معارف مشخص میشود که بعضی از رفتارها 342 ، عقاید باورها 343 و هنجارها، روابط اجتماعی را تحکیم میبخشند، از قبیل صله رحم، سلام کردن، قرضالحسنه دادن، پرداخت خمس، زکات و بسیار موارد دیگر که در اسلام به آنها سفارش و تأکید شده است و برآنها ثواب و پاداشی اخروی و دنیوی مترتب است و بعضی دیگر موجب از هم گسیختگی و بیسازمانی جمعی میشوند و در فرایند کنش متقابل، تأثیر مخرب دارند که از آنها نهی و مذمت شده و عقاب مترتب است که به طور فهرستوار به چند از مصادیق آن اشاره میشود: نهی از اذیت، تحقیر، پیجویی لغزشها و عیوب، افشای عیوب دیگران، تهمت، سرزنش افراد، دشنامگویی، سوءظن، خلف وعده، نهی از سخنچینی، پرهیز از ترساندن دیگران و غیبت.
یکی از اصول بنیادین روابط اجتماعی از منظر دین پخش نشدن عیوب مردم و زشتی کردار آنها است، اگر کسی رفتار نابهنجاری مرتکب شود، این امر باید در خفای پنهانی بماند تا به دیگران سرایت نکند، برهمین اساس در معارف دینی پردهپوشی، نادیده گرفتن گناه افراد و عدم نقل آن بسیار سفارش شده است که در این رابطه به چند روایت در چگونگی ساماندهی روابط اجتماعی و الگودهی رفتار جمعی اشاره میگردد: - «عن امیرالمؤمنین علی (ع) من قال فی مؤمن ما رأته عیناه و سمعته اذناه فهومن الذین قال الله عزوجل أن الذین یحبون ان تشیع الفاحشة فی الذین امنوا لهم عذاب ألیم» 357 ، «اگر کسی در مورد انسان (مؤمن) دیگری، آنچه را که خودش با چشمان خود دیده و با گوش خود شنیده نقل کند، این شخص از مصادیق همان افرادی است که خداوند درباره آنها میفرماید: کسانی که دوست دارند، اعمال زشت را در مؤمن شایع کنند، عذاب دردناکی برای آنهاست»."