چکیده:
هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان تاثیر اطلاعرسانی بر سطح اضطراب و بهبود بدنی بیماران پس از عملهای جراحی فتق، بواسیر و صفرابرداری بود.
روش: در این پژوهش 180 آزمودنی آمادهی عمل جراحی به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی (86= n) و گواه (94= n) جای داده شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. در حالی که همهی بیماران به پرسشنامهی اضطراب حالت- صفت اشپیل برگر در دو نوبت، روز پیش از عمل و یک ساعت پیش از عمل، پاسخ دادند، اطلاعرسانی در مورد عمل جراحی و مراقبتهای معمول پرستاری به دو صورت نوشتاری و گفتاری تنها برای گروه آزمایشی انجام شد. دادههای پژوهش بهکمک آزمونهای آماری t و تحلیل واریانس تحلیل گردید.
یافتهها: این بررسی نشان داد که اطلاعرسانی در مورد بیماران گروه آزمایشی، سطح اضطراب حالت را کاهش داده، فرایند بهبود بدنی را تسریع کرده و میزان درد و مصرف مسکن را پایین آورده است. اطلاعرسانی نه تنها اضطراب بیماران تحت عمل جراحی را کم کرد بلکه شاخصهای فیزیولوژیک مانند فشار خونهای سیستولیک و دیاستولیک و سرعت ضربان قلب را نیز کاهش داد.
نتیجه: اطلاعرسانی سبب افزایش پیشبینیپذیری و کاهش اضطراب میشود و با افزایش «مسولیتپذیری»، فرآیند بهبود جسمانی بیماران را تسریع میکند.
خلاصه ماشینی:
"یافتهها:این بررسی نشان داد که اطلاعرسانی در مورد بیماران گروه آزمایشی،سطح اضطراب حالت را کاهش داده،فرایند بهبود بدنی را تسریع کرده و میزان درد و مصرف مسکن را پایین آورده است.
داشتن دست کم تحصیلات پنجم ابتدایی،نداشتن سابقهی اعتیاد به مواد مخدر،نداشتن تجربهی پیشین جراحی، (1)- Johnston (2)- Voegele (3)- Devine (4)- Hathaway (5)- cholecystectomy (6)- Levesque (7)- Grenier (8)- Kerouac (9)- Reidy (10)- Wallace (11)- Bymoser (12)- Hgarvin (13)- Mahler (14)- Kulik (15)- Moore (16)- Daltory (17)- Morlino (18)- Eaton (19)- Poss (20)- Liang (21)- Gammon (22)- Mulholland (23)- Jahnson (24)- Reading (25)- Suls (26)- Wan (27)- Vallerand (28)- Heft (29)- Voshall (30)- Wells (31)- Howard (32)- Nowlin (33)- Vargas (34)- Zimer (35)- Langer (36)- Janis (37)- Wolfer (38)- elective (39)- emergency (40)- consequtive referrals وجود اضطراب صفت1 پایین و دارا بودن سلامت عمومی از معیارهای شرکت در این پژوهش تعیین گردید.
نتایج تحلیل واریانس عاملی در مورد تأثیر اطلاعرسانی بر تسریع روند بهبودی بیماران جراحی برحسب متغیر شروع حرکت پس از عمل جراحی نشان داد که تفاوت میانگینهای شروع حرکت در دو گروه معنیدار است (F 163/467,p<0/001) ، اما تفاوت میانگینهای شروع حرکت براساس جنس و سطح تحصیل و همچنین اثرهای تعاملی این متغیرها از نظر آماری معنیدار نبود.
از اینرو هنگامی که بیمار مبتلا به بواسیر برخلاف اطلاعات و انتظاراتی که دارد،با دردی بسیار شدید که تا 24 ساعت پس از عمل ادامه دارد روبهرو میشود- واقعیتی که در تعارض با انتظار پیشین میباشد-درد (1)- Dimatteo (2)- Leventhal (3)- Brown (4)- Hacham (5)- Emgquist بیشتری احساس میکند و این تناقض مانع تأثیر اطلاعرسانی بر کاهش سطح اضطراب وی میگردد."