چکیده:
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش تنشزدایی بر پایه نظریه خودکارآمدی در بهداشت روانی زنان باردار انجام شده است.مواد و روشکار: در این کارآزمایی بالینی، 110 زن در نخستین بارداری خود که دارای اضطراب متوسط به بالابودند، در دو گروه آزمایش و گواه بررسی شدند. گروه آزمایش افزون بر مراقبتهای معمول درمانگاه بارداری از آموزش تنشزدایی، بر پایه خودکارآمدی بهره گرفتند و گروه گواه تنها از مراقبتهای عادی دوران بارداری برخوردار شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه اضطراب موقعیتی و سرشتی مقیاس اسپیلبرگر، مقیاس استرس درک شده کوهن، کامارک و مرملشتین و مقیاس خودکارآمدی نظامی و همکاران بهره گرفته شد. تحلیل دادهها بهکمک آزمونهای t ، خیدو، منویتنی و ویلکاکسون انجام شد.یافتهها: این برنامه آموزشی، ضمن افزایش میزان خودکارآمدی، سبب کاهش معنیدار سه متغیر وابسته ( اضطراب حالت، اضطراب صفت و استرس درک شده ) در گروه آزمایش شد.نتیجهگیری: این مداخله آموزشی بیانگر کاربرد مؤثر نظریه خودکارآمدی در انجام تنش زدایی و کاهش اضطراب و استرس زنان باردار است.
خلاصه ماشینی:
"بررسی حاضر، با هدف تعیین تأثیر مداخله آموزشی تنشزدایی (آرامسازی کاربردی)، بر میزان اضطراب موقعیتی ( حالت)17 ، اضطراب سرشتی (صفت)18، و استرس درکشده19 زنان در نخستین دوره بارداری که از اضطراب متوسط و بالاتر برخوردار بودند انجام شده است.
1 فرضیه پژوهش این بود که آموزش تنشزدایی کاربردی بر نمرههای اضطراب حالت (موقعیتی)، اضطراب صفت (سرشتی) و استرس درکشده گروه آزمایش مؤثر است.
گروه آزمایش از مراقبتهای دوران بارداری 1- Nichols 2- Zwelling3- pregnancy 4- Simpson 5- Creehan 6- Rando 7- Chung 8- Relier 9- relaxation 10- Tiran 11- Mack 12- Butler13- Self-Efficacy Theory 14- Bandura15- Doack 16- Adams 17- state anxiety 18- trait anxiety 19- perceived stress در درمانگاه کنترل بارداری، بههمراه آموزش ویژه بهداشت روانی (آموزش گروهی تنشزدایی کاربردی) برخوردار بودند، اما گروه گواه تنها از مراقبتهای معمول دوران بارداری بهرهمند شدند.
نخست در وضعیت راحتی عضلات شل و رها گردیده و سپس پنج نفس عمیق کشیده، در پی آن عضلات از سر تا پا بررسی - Speilberger State and Anxiety Inventory 2- Perceived Stress Scale 3- Cohen 4- Kamarck 5- Mermelstein 6- Redman 7- internal consistency میشود.
پس از مداخله، کاهش معنیداری در میانگین نمرههای اضطراب حالت و صفت و همچنین استرس درک شده گروه آزمایش در مقایسه با نمرات پیش از مداخله دیده شد؛ اما در گروه گواه از این نظر تفاوتی وجود نداشت (جدول 2).
در زمینه تأثیر روش تنشزدایی کاربردی نیز لسان، غفرانیپور، بیرشک و فقیهزاده (1382) در بررسی شبهآزمایشی 118 مأمور آتشنشان نشان دادند که پس از مداخله آموزشی، میزان اضطراب حالت و اضطراب صفت در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه کاهش معنیدار مییابد که با یافته پژوهش حاضر همخوانی دارد."