خلاصه ماشینی:
"طبیعی است که تا هرکجا میسر باشد تجهیز سرمایههای ملی برای اجرای برنامههای افزایش تولید و اشتغال و فقرزدائی،بر سرمایههای خارجی برتری دارد زیرا که سرمایه خارجی به هرحال یک پدیده موقتی متمایل به یافتن فرصتهای بهتر در مکانهای سودآورتر است اما سرمایههای ملی،تا حدی،با اقتصاد کشور گره میخورد.
این حقیقتا یکی از زمینههای جلب سرمایههای کوچک برای بکار افتادن در طرحهای اصولی است برای رسیدن به هدف فقرزدائی باید سعی کنیم بورس اوراق بهادار را در زمینه صنایع و رشتههای تولیدی و خدمات مورد نیاز عامه فعال کنیم و البته سودآور کردن این رشتهها شرط اولیه برای موفقیت در فروش انبوه سهام آنها و گسترش ابعاد واحدهاست.
برقراری بخششهای مالیاتی میتواند در این راه نقش کلیدی داشته باشد اما مقدم بر آن،مفید بودن و بازدهء اقتصادی و اجتماعی داشتن طرح باید مورد تأیید کارشناسان قرار گیرد و الا همهء سرمایههای بکار رفته تلف شده تلقی میشود.
یک کشور و یک قانون داریم و امکاناتمان نیز محدود و مشخص است باید از آنها بهترین استفاده را بعمل آوریم و نظام مالیاتی میتواند و باید در این راه هدایت سرمایهها به راههای سودمند به فقرزدائی و استقرار عدالت اجتماعی- بخصوص از طریق بالا بردن اشتغال مولد و ایجاد ارزش افزودهء قابل ملاحظه-کمک نماید،بکوشد.
در اصلاح نظام توزیع چند نکته اساسی باید مورد توجه قرار گیرد: نخست اینکه کالاهای مورد نیاز مردم بطور سراسری توزیع شود تا در یک نقطه کالا متراکم و در نقطهء دیگر کمیاب نشود و این میسر نیست مگر اینکه فروشگاههای زنجیرهای سراسری ایجاد کنیم."