خلاصه ماشینی:
"4 3 ایرانی مسلمان ، با کشف هوشمندانی «علی و خاندان پاک نبی علیهم السلام » در میان اصحاب پیامبر، و ایمان استوارش به «راه و رسم» این خاندان یعنی «تشیع»، گام در گردونهی تقدیر کلی الهی (همان: طرح کلان خلقت) گذارد و در نتیجه، بار سنگین رسالت الهی مبنی بر آماده سازی تدریجی جهان برای تحقق «فرج کلی» (یعنی حاکمیت توحید بر سراسر گیتی، به رهبری قائم آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم) بر دوش وی نهاده شد.
اسراء10، 198 و 199 شعراء11، 38 محمدصلی الله علیه و آله و سلم12، 16 فتح13، و 3 جمعه14، که کتب حدیثی و تفسیری شیعه و سنی آن را نقل کردهاند) همه و همه انگیزهای جز جلب توجه امت اسلام به نقش خطیر ایرانیان مسلمان در تاریخ، و نیز تحریض رجال مستعد ایران به اجرای هر چه بهتر نقش سترگ خویش در طرح کلان تاریخ بشر نداشته است؛ نقشی که امروزه نیز پس از گذشت 15 قرن از عصر بعثت، آگاهان منصف به تاریخ تمدن اسلامی (در شرق و غرب جهان) بر آن مهر تأکید مینهند.
ابن خلدون مغربی در مقدمهی تاریخش فصلی مستقل گشوده و اظهار داشته است که، حاملان علوم در اسلام غالبا از ایرانیان بودهاند15 و عبد الرحمان بدوی، نویسنده نو اندیش مصری، نیز سلمان فارسی را «آغازگر نقش یگانه»ای میداند که به قول او: ملت ایران در شکوفایی «حیات معنوی اسلام» یعنی «نهضت تشیع»، بر عهده دارد: سلمان، این نخستین ایرانی [مسلمان]، ندای پر طنین و نیرومندی بود که نقش «اعظم»ی را که نژاد وی در تکوین حیات معنوی در اسلام بازی کرد اعلام مینمود."