چکیده:
در این مقاله، زوایایی از امامت، در نگاه امام موسی بن جعفر علیهالسلام و با توجه به تفسیر
آیاتی از قرآن کریم، تبیین میگردد و تفسیر قرآن کریم توسط ائمه اطهار علیهمالسلام
سلاحی برنده در تبلیغ امامت معرفی میشود.
برخی از مباحث این نوشتار، چنین است: تفسیر قرآن، سلاحی برنده در تبلیغ
امامت، جایگاه امامت، امامت در عینیت جامعه، رحمت الهی بر مردم، امانت الهی،
نعمت الهی، لزوم پیوند با امام، تحقق عینی رسالت در آینه ولایت، محوری
استوار، مرجعیت دینی و علمی، مشعلهای جاوید، امام و مسائل اقتصادی و... .
خلاصه ماشینی:
"برخی از مفسران کوشیدهاند تا از چگونگی ترکیب جملات آیه و بهکارگیری واژگان در آیه، شواهدی بر این مسئله جستوجو کنند که عینا ذکر میشود: در اینجا این سؤال پیش میآید که آیا از خود آیه فوق، منهای روایاتی که در تفسیر آن وارد شده است، این موضوع را میتوان استفاده کرد و یا همانگونه که مفسران اهل سنت گفتهاند، آیه اشاره به یک مسئله عادی دارد و آن اینکه انسان هر عملی انجام دهد، خواه ناخواه ظاهر خواهد شد، و علاوه بر خداوند، پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم و همه مؤمنان از طرق عادی از آن آگاه میشوند؟ در پاسخ این سؤال باید گفت: انصاف این است که در خود آیه شواهدی بر این موضوع داریم زیرا؛ اولا: آیه اطلاق دارد و تمام اعمال را شامل میشود و میدانیم که همه اعمال از طرق عادی بر پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم و مؤمنان آشکار نخواهد شد؛ چراکه بیشتر اعمال خلاف در پنهانی و بهطور مخفیانه انجام میشود و در پرده استتار غالبا پوشیده میماند و حتی بسیاری از اعمال نیک مستور و مکتوم، چنین است و اگر ما ادعا کنیم که همه اعمال، اعم از نیک و بد و یا غالب آنها بر همه روشن میشود، سخنی بسیار گزاف گفتهایم."