خلاصه ماشینی:
"بخش اول کتاب به بررسی مفهوم جامعه و مفاهیم نزدیک به آن پرداخته و عوامل اتحاد افراد را از دیدگاه جامعهشناسان و نهجالبلاغه طی سه فصل مورد توجه قرار داده است.
این بخش نیز در سه فصل جداگانه نظر فلاسفه و جامعهشناسان و نظر نهجالبلاغه را درباره منشاء اجتماع ذکر کرده و در فصل سوم به اهمیت جمعگرایی و تعاون در کلام امام علیهالسلام عطف توجه نموده است.
در این بخش با استفاده از مفاهیم فلسفی، اجتماعی و حقوقی، اندیشه و آراء جامعهشناسان و امام علیهالسلام بررسی شده و طی دو فصل جداگانه، اصالت فرد یا جمع از نظر جامعهشناسان و نهجالبلاغه مورد توجه قرار گرفته است.
سؤال از اتحاد و برقراری ارتباط اجتماعی، بحث از ملاک این ارتباط را به میان کشیده و دین از منظر نهجالبلاغه به عنوان اساسیترین ملاک این اتحاد مورد توجه قرار گرفته است که در آن، مفهوم «امت» پرورانده شده و زمینه یگانگی را فراهم میسازد.
در فصل دوم از این بخش، سرچشمه اجتماع از نظر نهجالبلاغه مورد بحث قرار گرفته و با ذکر شواهدی در اثبات این نکته تأکید شده است که عنصر «نیاز» انسان را به زندگی جمعی وادار ساخته است.
اما در ارتباط با اسلام باید گفت که اصالت به هیچ یک از فرد یا جامعه داده نمیشود، بلکه این مفهوم در مورد «انسان» استعمال میشود.
به عنوان نتیجهای بر بحث اصالت فرد یا جمع میتوان به سه زمینه اشاره کرد: 1ـ عوامل مؤثر شامل اختیار، عقل، فطرت، غرایز، وراثت، اختلافات طبیعی، محیط طبیعی، محیط انسانی و اجتماعی 2ـ استعدادها که دارای وجوه مثبت و منفی اند 3ـ اختیار که باعث تکلیف آدمی است."