چکیده:
آمادگی جسمانی نظامیان بدون تردید، نقش اساسی در پیروزی و یا شکست در جنگ را
به عهده داشته است. اولین اصول آمادگی جسمانی در طول جنگ جهانی دوم فراهم شد.
نقش مراکز فرهنگی و آموزشی در این زمینه بر هیچ کس پوشیده نیست و این نقش در راستای
روند فعالیتهای نیروهای مسلح خود را بهتر نشان میدهد. در این مقاله سعی شده است که
نقش مراکز فرهنگی و آمادگی جسمانی پایور نیروهای مسلح مورد تحقیق و بررسی قرار گیرد
و کمبودها و نارساییهای آن، آشکارا بیان، و راهحلهایی برای بهبود کیفی برنامههای آموزشی
این مراکز ارائه گردد. در این زمینه علتهای بیتوجهی کارکنان به ورزش صبحگاهی و همگانی،
پیشنهادهایی درمورد اجرای دقیق ورزش صبحگاهی و همگانی و نیز راهکارها و نظریات
پیشنهادی به عنوان نتیجه مقاله تبیین شده است.
خلاصه ماشینی:
"سؤال 2: به نظر شما میزان کمیت ساعات اختصاص داده شده به ورزش در آمادگی جسمانی در چه حد است؟ براساس آمارگیری از جامعه نمونه زیر در پاسخ به جوابفوق نتایج زیر بهدست آمد: خیلی کم کم متوسط زیاد خیلیزیاد مقوله 5 23 34 14 14 فراوانی 5/55 55/25 77/37 55/15 55/15 درصد نتیجه : با توجه به جدول فوق، اکثریت جامعه نمونه شامل افرادی هستند که میزان ساعات اختصاص داده شده برای ورزش را در دانشگاه در حد متوسط میدانند.
نتیجهگیری کلی اکثریت جامعه نمونه شامل افرادی هستند که نقش کمیت ساعات اختصاص داده شده به تمرینات فیزیکی (بدنی) مراکز فرهنگی در میزان آمادگی جسمانی کارکنان پایور ن.
م خیلی کم کم متوسط زیاد خیلیزیاد مقوله 5 13 21 23 28 فراوانی 55/5 44/14 33/23 55/25 11/31 درصد نتیجه : با توجه به جدول فوق اکثریت جامعه نمونه شامل افرادی هستند که اهمیت اجرای طرحها و برنامههای مناسب در جهت ارتقای توان رزمی و جسمانی کارکنان را زیاد و خیلیزیاد میدانند.
برای اثبات این راهکار سه سؤال مطرح شد که بعد از جمع آوری اطلاعات از جامعه نمونه نتایج زیر حاصل شد: سؤال 1: میزان علاقه شما نسبت به تمرینات ورزشی چقدر است؟ خیلی کم کم متوسط زیاد خیلیزیاد مقوله 7 12 22 24 25 فراوانی 77/7 33/12 44/24 66/26 77/27 درصد نتیجه : با توجه به جدول فوق اکثریت جامعه نمونه شامل افرادی هستند که میزان علاقه خود را نسبت به تمرینات ورزشی زیاد و خیلی زیاد میدانند."