انتقام بگیران زبان فارسی

"شماره 1088-آبانماه‌ 1351 صفحهء 16) این سخن نویسنده براستی که مسخره و دور از ادب نویسندگی است به‌هرحال این آقا بعدا"خود اعتراف کرده است که نه تنها نسبت به مفاخر فرهنگی و ادبی زبان فارسی بغض‌ و حسد می‌ورزد بلکه به آثار تاریخی کهن کشور خودش نیز چندان علاقه‌ای ندارد،چنانکه‌ شهر زیبا و تاریخی شیراز را که زادگاه بزرگان زبان و ادب فارسی دری چون خواجه حافظ و شیخ سعدی و امثال آنهاست،چنین معرفی می‌کند:"شیراز شهری بسیار خسته‌کننده است‌ و اصلا"تاریخی نیست‌"و تخت جمشید را که از جملهء آثار تاریخی ارزندهء مشرق زمین‌ است‌"دوست‌"ندارد. از اینکه نگذریم به بازتاب ضوابط قالبی و اندیشه‌های پوچ و بی‌مایهء ادبی نویسندگان‌ آنچنانی می‌رسیم که بر روی جوانان چشم و گوش بسته‌ای که نسبت به ادب و فرهنگ اصیل‌ خویش آگاهی کافی و وافی پیدا نکرده‌اند تاثیری عمیق بجا می‌گذارد این جوانان بی‌اینکه‌ از سوابق و پیشینهء فرهنگ درخشان فارسی دری کمترین اطلاعی داشته باشند زیر تأثیر ارزشهای دروغین عده‌ای شاعرنما دست به قلم برده بر همهء پاسداران ادب و فرهنگ خرده‌ می‌گیرند و با لحن تند و زننده و تهوع آوری که هرگز درشان یک آدمیزاد مؤدب نیست‌ نویسندگان و شاعران گرانقدری را که بیشتر ایام شیرین عمرشان را صرف گسترش و استواری فرهنگ و ادب باشکوه فاسی دری کرده‌اند مورد شماتت و سرزنش و حتی اهانت قرار می‌دهند."