چکیده:
امروزه مدیران سازمانهاء آموزش و توسعه منابع انسانی را از حیاتیترین وظایف خود در
راه بهسازی سازمانی تلقی میکنند و با توجه به منافع قابل اهمیت آن در محیط کار
سرمایه گذاریهای بسیاری را در این جهت به عمل می آورند. در حال حاضر بسیاری از سازمانها
صرفنظر از نوع و میزان تحصیلات رسمی کارکنان خود و با توجه به پویاییهای موجود در
علوم و همچنین نیازمندیهای شغلی» دورههای آموزشی متنوع و مداومی را برای آنها تدارکک
میبینند. سازمانها بهوسیلة آموزش» دانش و مهارتهای حرفهای کارکنان خود را ارتقا
میبخشند و عملکرد شغلی آنها را با اهداف موردنظر هماهنگک میکنند.
در سازمانهای آموزشی سرمایه گذاری در بخش آموزش کارکنان اهمیت بیش تری مییابد.
سازمانهای آموزشی اصولا قالب و الگوی سایر نهادها و موسسههای موجود در جوامع هستند و از اینرو از ارکان اصلی توسعة جوامع در زمینههای مختلف محسوب میشوند. تقریبا همه
اعضای جامعه دورانی مهم از زندگی خود را در درون سازمانهای آموزشی سپری میکنند و در
بخشهای دیگر زندگی نیز به صورتهای مختلف تحت تاثیر عملکرد این سازمانها قرار
میگیرند. به این ترتیب سازمانهای آموزشی و عملکردشان که متاثر از عملکرد نیروی انسانی
آنهاست» اهمیت و حساسیت اجتماعی بسیار بالایی دارد که کمتر سازمانی در جامعه دارای آن
است.
آموزش همچنین از فرآیندی پیچیده برخوردار است. انسان پیچیده ترین مخلوق روی زمین
است و آموزش و پرورش با پیچیدهترین بخش آن» یعنی با ذهن و اندیشة آدمی» سروکار دارد.
آموزش و پرورش موظف است با ترویج ارزشها به رشد اخلاقی جامعه بپردازد؛ زمینة ایجاد و
عدالت را در ابعاد مختلف فراهم سازد؛ به حرفه آموزی کمک کند و دانش موجود را
منتقل کرده زمینه گسترش آن و آفرینش دانشهای نو را مهیا نماید. این در حالی است که عموما
نظامهای آموزشی برای انجام این وظایش دشوار قابل توجهی نیز روبهرو
هستند.
بدیهی است برای مواجهه با این پیچیدگیهاء نظامهای آموزشی در اوّلین قدم باید همت خود
را مصروف جذب و استخدام نیروی انسانی آشایسته و کار آزموده سازند و نظامی را مهپاکنند تا
مادام که آنها به فعالیتهای آمتوزشی میپزدازند.در پرئوبرنامههای مناسبس آموزشی؛
مهارتهای شغلی خود را ارتقا بخشند و تجارب حویش را غنی سازند. با این تدییر آنها تا حدود
زیادی امکان انجام وظاپف دشوار خود را به دست خواهند آورد.
خلاصه ماشینی:
«فصلنامه» اثربخشی اجرای برنامههای کوتاهمدت آموزشی بر دانش و عملکرد مدیران آموزشی نوشتهء:رضا ساکی مقدمه امروزه مدیران سازمانها،آموزش و توسعهء منابع انسانی را از حیاتیترین وظایف خود در راه بهسازی سازمانی تلقی میکنند و با توجه به منافع قابل اهمیت آن در محیط کار، سرمایهگذاریهای بسیاری را در این جهت به عمل میآورند.
در مطالعهء حاضر نقش آموزشهای کوتاهمدت بر دانش و عملکرد مدیران مدارس و همچنین نحوهء تفاوت در اثربخشی شیوههای مختلف اجرای آنها مورد بررسی قرار گرفته است.
سؤال پژوهش آیا اجرای برنامههای کوتاهمدت آموزش حضوری،نیمهحضوری و غیرحضوری موجب بهبود دانش و عملکرد شغلی مدیران آموزشی خواهد شد؟و آیا میزان اثربخشی سه دورهء یاد شده با یکدیگر متفاوت است؟ روش اجرای پژوهش جامعهء آماری پژوهش شامل مدیران مدارس ابتدایی دولتی شهر تهران است که از میان آنها با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای8،تعداد 104 مدیر و 520 آموزگار از چهار منطقهء آموزشی جهت بررسی برگزیده شدهاند.
برای تبیین تفاوتهای موجود در سه شیوهء برگزاری دورهء کوتاهمدت آموزشی،اطلاعات موجود در یک طرح آزمایشی پیشآزمون و پسآزمون با گروههای آزمایشی 1 و 2 و 3 و کنترل سازماندهی شده است: (به تصویر صفحه مراجعه شود) گردآوری اطلاعات مورد نیاز با استفاده از دو ابزار انجام گرفته است:(الف)آزمون دانش که با سؤالهای چهار گزینهای دانش مدیران را در زمینهء وظایف رهبری و مدیریت آموزشی،براساس محتوای دورهء آموزشی،مورد ارزیابی قرار میدهد،(ب)مقیاسی با درجهبندی لیکرت10که عملکرد مدیران مدارس را از دیدگاه معلمان و با تأکید بر وظایف آنها در نقش رهبر آموزشی، ارزیابی میکند.
آیا اجرای برنامههای کوتاهمدت آموزش ضمن خدمت با سه شیوهء مورد مطالعه موجب بهبود دانش مدیران آموزشی خواهد شد؟ تفاضل نمرات دانش مدیران در مراحل پیشآزمون و پسآزمون با استفاده از تحلیل واریانس در جدول شمارهء"1"مورد مقایسه قرار گرفته است.