چکیده:
سازمان کنفرانس اسلامی بزرگترین و گستردهترین نهاد بین المللی و فعال در میان کشورهای مسلمان است که تحت شرایط خاص سیاسی و اقتصادی،در اواخر دهه 1960 میلادی شکل گرفت.در حال حاضر 55 کشور مسلمان با جمعیتی بالغ بر یک میلیارد و 200 میلیون نفر و منابع اقتصادی فراوان در این سازمان عضویت دارند. از زمان تأسیس سازمان کنفرانس اسلامی تاکنون،بارها سران و مسؤو لان کشورهای عضو گرد هم آمده و تحو لات جهانی را مورد بررسی و ارزیابی قرار دادهاند.بیشک نتایج این ارزیابی و تصمیمات اتخاذ شده در سازمان کنفرانس اسلامی،نقش بسزایی در صحنهء بین المللی داشته است. کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی با تشکیل کمیتههای تخصصی و سازمانهای مختلف اجرایی،اقتصادی و فرهنگی و دبیرخانه متمرکز،تشکیلات مناسبی را برای حضور در عرصهء بین المللی،ایجاد کردهاند.با این وجود به نظر میرسد که سازمان کنفرانس اسلامی با در اختیار داشتن امکانات گسترده،میتواند نقش فعالتری در عرصههای سیاسی و اقتصادی جهان ایفا کند،زیرا که با گذشت سالهای متمادی از فعالیت این سازمان،هنوز مشکلات و بحرانهایی جهان اسلام را تهدید میکند. از سوی دیگر،با وقوع تحو لات بنیادی در عرصهء بین المللی طی دههء گذشته،مانند پایان یافتن جنگ سرد و فروپاشی بلوک شرق و نیز تلاش آمریکا برای تحمیل سلطه بلامنازع خود بر نظام بین المللی،نه تنها سازمان کنفرانس اسلامی،بلکه بسیاری از نهادهای بین المللی و منطقهای میبایست به ارزیابی و بازنگری در اقدامهای گذشته خود و اتخاذ راهبردهای جدید برای حفظ حیات سیاسی،اقتصادی و فرهنگی خود بپردازند. در این راستا،سازمان کنفرانس اسلامی با شناخت دقیق از تحو لات دهه گذشته،ضرورت دارد که راهبردهای تازهای را در برخورد با تحو لات نوین عرصهء بین المللی تعیین و تدوین کند. باتوجه به تهاجم سازمان یافتهء فرهنگی،سیاسی و اقتصادی دشمنان علیه مسلمانان،ضرورت تجدیدنظر و بازنگری در سازمان کنفرانس اسلامی،بیش از پیش احساس میشود.از سوی دیگر برخی اندیشمندان معاند غربی تلاش دارند که با ارایهء تفاسیر نادرست از برخورد تمدنها اسلام و مسلمانان را به جای کمونیستها به عنوان دشمنان جدید تمدن غربی مطرح کنند.در این شرایط،سازمان کنفرانس اسلامی باید برای رویارویی با این توطئهء جدید،راهبردهای تازه و مؤثری اتخاذ نماید تا در آستانهء ورود به قرن بیستویکم به عنوان یک نهاد متمرکز جهان اسلام، وظایف خود را برای بهبود شرایط سیاسی،اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی کشورهای عضو به بهترین شکل انجام دهد. با این مقدمه،در گزارش حاضر تلاش شده است نحوهء تأسیس و تشکیلات سازمان کنفرانس اسلامی تشریح شود تا اندیشمندان و کارشناسان برای راهیابی به حل مشکلات جهان اسلام بیش از پیش به نهادهای این سازمان و نحوهء فعالیت آنها آشنا شوند.
خلاصه ماشینی:
"در همین حال وزرای خارجه کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی همه ساله هنگام برگزاری مجمع عمومی سازمان ملل برای هماهنگ ساختن مواضع دولتهای اسلامی در اتخاذ تصمیم در امور بین الملل و موضوعهای دستور کار سازمان ملل،اجلاسی را تحت عنوان اجلاس هماهنگی در نیویورک برگزار میکنند.
کمیتۀ آفریقای جنوبی و نامیبیا در پنجمین اجلاس سران کشورهای اسلامی در کویت در سال 1987 تشکیل شد که هدف از آن هماهنگ نمودن کمک کشورهای عضو سازمان به مردم جنوب آفریقا و نامیبیا و به رسمیت شناختن جنبشهای آزادیبخش در این کشورها بود که بعد از استقلال نامیبیا نیز منحل شد.
کمیتۀ همبستگی اسلامی با مردم ساحل(کشورهای آفریقایی مجاور صحرا):در اجلاس سوم سران کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی در سال 1981 در مکه،تشکیل شد که هدف آن اجرای تصمیمهای متخذه در چارچوب برنامههای کمک به مردم ساحل به شکل کمکهای غذایی و دارویی و انجام پروژههای توسعه در این کشورها بود.
کمیتۀ ششگانه در مورد فلسطین:این کمیته در اجلاس دوازدهم وزرای خارجه کشورهای اسلامی در بغداد در سال 1981 تشکیل شد و هدف از آن پیگیری اجرای مجازاتهای در نظر گرفته شده توسط سازمان کنفرانس اسلامی و مفاد فصل هفتم منشور ملل متحد علیه رژیم صهیونیستی به عنوان کشور ناقض حقوق بین الملل و قطعنامههای سازمان ملل و اصول مندرج در منشور ملل متحد و اعلامیۀ جهانی حقوق بشر میباشد."