چکیده:
در شماره پیشین بحث نسبتا مفصلی در باره آزادی عقیده و مذهب از دیدگاه اسلام مطرح و سپس به
شبهه ارتداد و پاسخ آن پرداخته شد. پس از آن شبهه ناسازگاری آموزه جهاد در اسلام با آزادی عقیده و
مذهب طرح شد و عدم تنافی جهاد دفاعی و جهاد آزادیبخش با آزادی عقیده و مذهب مورد بررسی قرار
گرفت. در این مقاله عدم تنافی جهاد ابتدایی و عقیدتی با آزادی عقیده و مذهب به صورت نسبتا جامع مورد
بحث واقع میشود.
خلاصه ماشینی:
"طبیعت اهل کتاب با عنایت به ویژگیهای سه گانه مذکور در آیه (لا یؤمنون بالله و لا بالیوم الاخر و لا یحرمون ما حرم الله و رسوله و لا یدینون دین الحق) این است که همیشه با دین حق (اسلام) و اهل آن در تصادم و تزاحمند، چنان که تاریخ گذشته نیز گواه این امر بوده است (از صدر اسلام تا به امروز) دین حق برای این که راه نشر خود را فراهم سازد و موانع را از سر راه خود بر دارد و اهداف انسانی خود را جامه عمل بپوشاند چارهای ندارد جز این که شوکت آنها را بشکند و شکستن شوکت آنها به این است که زیر بار حکومت الهی اسلامی روند و به پرداخت جزیه و شرایط ذمه تن دهند.
سؤالی که در اینجا مطرح میشود این است که چرا اسلام جهاد در برابر مشرکان و کفار (غیر اهل کتاب) را مشروع دانسته است و آیا این امر با آزادی عقیده و ایمان منافات ندارد؟ در پاسخ به این سؤال مقدمتا باید این بحث را مطرح کرد که آیا دفاع از حقوق فطری انسانها امر لازمی است یا خیر؟ مثلا اگر عدهای از زورگویان یک ملتی را از داشتن بهداشت سالم یا هوای پاکیزه و یا آزادی، شغل و کسب و کار مشروع و یا دست یابی به علم و سواد یا دارو و درمان و ارتباط با اهل ______________________________ 1 ـ همان."