خلاصه ماشینی:
"»تمدن ایرانی ترجمه دکتر عیسی بهنام ص 188 (2)ایران قدیم ص 155 (3)ایران،هنر پارت و ساسانی ص 152 (4)همان کتاب ص 160 که ایستاده است سیر یا دیس Cyriadis انتاکی ندانیم که شاپور او را به جای والرین به امپراتوری برداشت و او دست خود را به نشانه فرمانگزاری در آستین کشیده و شاهنشاه ساسانی هم به نشانه اینکه،او را به پادشاهی برگزیده و میشناساند،دست او را بالا برده است؟با پذیرفتن این شیوه،دشواری دوم هم که همان بستن ناروا به شاپور باشد خودبخود برکنار میشود چه میبینیم والرین گرفتار،نه تنها برای سوار شدن شاپور پشت خم نکرده است بلکه در حال گرفتاری و ترسم با همان جامه امپراتوری و شمشیر و کمربند خود در برابر شاهنشاه ایران کرنش میکند و این نکته که دشمن شکستخورده با جنگافزار خود به پیشگاه شاهنشاه پیروز رفته است خود بزرگترین نشانه آزادگی و بزرگمنشی شاهنشاهان ایران است و روشن میدارد که شاهنشاهان ساسانی تا چه پایه، پادشاهان و پایه پادشاهی را به هنگام اسارت و دشمنی هم پاس میداشتند و به همین شوند،من چنین باور دارم که در همهء سنگنگارههای پیروزی شاپور،بهجز سنگنگاره یکم،آنکسی که در برابر شاهنشاه ساسانی به زانو و به حال کرنش است والرین است و آنکس که ایستاده است سیر یا دیس میباشد بهویژه که در دو سنگنگاره(نگارههای 3 و 4 و 5)هم میبینیم دست سیر یا دیس که در دست شاپور است،درست روی تیردان شاپور قرار دارد و این رفتار،اگر آنکس والرین شکست یافته و دشمن باشد بیگمان دور از دوراندیشی و خرد میبود که تیر را در دسترس دشمن بگذارد."