چکیده:
بازار سرمایه در کنار بازارهای عوامل تولید و نیروی کار از اهمیت بسزایی در رونق یا
رکود فعالیتهای اقتصادی برخوردار است. در گذشته بازار سرمایه مهمترین بخش بازارهای
اقتصادی را تشکیل میداد. اما اینک اقتصاد داتان شفناوری و دانش فنی و مدیریت را نیز از
عوامل موّئثر در پیش برد امور اقتصادی خرد و کلان تلقی میکنند. با این حال برای کشورهای
درحال توسعه همانند. ایران, بازار سرمایه هنوز از جایگاه ویژهای در توسعه اقتصادی برخوردار
است که علت آن نیز کمبود منابع سرمایهگذاری در کشورهای در حال توسعه و تنگناهای
موجود در توزیع منابع میان کشورها به ویژه کشورهای ثروتمند و فقیر میباشد.
عقبافتادگی اقتصادی و ضرورت جبران آن برای دستیابی به رشد و توسعه اقتصادی
پایدار و ارتقای سطح رفاه مردم. سبب میشود که کشورهای در حال توسعه جبان تلاش
ویژهای دا برای دسترسی به منابع سرمایهگذاری بهعمل آورند. در این میان تجهیز بازار
سرمایه برای بیره گیری از پسانداز داخلی و کاهش اتکا به منابع مالی بینالمللی. اهمیت
ویژهای دارد. زیرا که تامین منابع از برونمرزها تنها به دشواری شرایط اقتصادی ختم
تمیشود. بلکه مسایل سیاسی که منافع و منابع کشورهای در حال توسعه را نیز تهدید میکند. .
در این امر دخیل است. از این رو کشورهای در حال توسعه جهان به ویژه کشودهایی نظیر
ایران که مایل به پذیرش سیاستهای سلطه جویانه ابرقدرتها نمیباشند. برای تجهپیز بازار
سرمایه داخلی میبایست برنامهریزی دقیق و هدایت امر را در صدر وظایف دولت فرار
دهند تا بتوانند ضمن حفظ منافع ملی خود و جایگاه شایسته در نظام بینالمللی, ابزار لازم
برای تامین پویایی رشد و توسعه اقتصادی خود را فراهم سازند.
در این نوشتار, نگاهی به بازار سرمایه در کشور و ابزار و امکانات و نیز تنگناهای آن داریم.