چکیده:
موافقتنامه تریپس یا موافقتنامة راجع به جنبههای تجاری حقوق مالکیت فکری(م.ت.ح.م.ف)، از نظر شمول جنبههای مختلف مالکیت فکری و راههای تضمین اجرای حقوق ذینفعان، جامعترین سند بینالمللی در این خصوص محسوب میشود. برای مثال حقوق مالکیت ادبی و هنری و حقوق مرتبط با آن، علائم تجاری کالاها و خدمات، نشانههای جغرافیایی، طرحهای صنعتی، حق اختراع و ... را میتوان در این زمینه نام برد.کشور ما برای عضویت رسمی در سازمان تجارت جهانی، مکلف است با الحاق به این موافقتنامه، مقررات داخلی خود را با آن هماهنگ کند. طبیعتا این الحاق میتواند حقوق و تکالیف ویژهای را برای ایران به همراه داشته باشد. در این مقاله کوشش شده است حقوق مالکیت ادبی و هنری، حقوق مرتبط در موافقتنامه تریپس و حقوق و تکالیف ناشی از الحاق ایران به آن، بررسی شود.
خلاصه ماشینی:
"م. ف 4 است، یکی از اسناد مهم سازمان تجارت جهانی است که به خاطر دربرگرفتن جنبههای مختلف trade related aspects of intellectual property rights agreement (TRIPS agreement) world trade organization (WTO) accord sur les aspects des droits de propriété intellectuelle qui touchent au commerce (ADPIC) موافقتنامه راجع به جنبههای تجاری حقوق مالکیت فکری مالکیت فکری، کاملترین سند بینالمللی در این زمینة به شمار میآید.
همچنین براساس بند «2» همین مادة: «هیچ چیز در موافقتنامه حاضر مانع نخواهد شد که اعضا در قوانین خود، به آن دسته از رویهها یا شرایط صدور مجوز که ممکن است سوءاستفاده از حقوق مالکیت فکری تلقی شده و بر رقابت در بازار اثر سوء داشته باشد، تصریح کنند…» با مقایسة مواد 8 و 40 میتوان دریافت که موافقتنامه به مقامات ملی امکان اتخاذ تدابیر قانونی گستردهای برای کنترل موارد سوءاستفاده از حقوق مالکیت فکری داده است.
موافقتنامه در عبارت اول بند «1» مادة 14 خود به مقوله اجراها اشاره کرده و عبارت دوم همین بند ظاهرا به اجراهای زنده صوتی یا تصویری ناظر است، زیرا حق تثبیتی که در شق اول بند «1» این مادة ذکر شده است، تنها به تثبیت فونوگرام نظر دارد و این در حالی است که حمایت موردنظر موافقتنامه در پخش رادیویی از طریق وسایل بیسیم و عرضة عمومی، شامل اجراهای زندة آنها میشود؛ این امر میتواند بهعنوان اجرای زندة صوتی یا تصویری نیز تلقی شود (مانند اجرای زندة یک بازیگر در تلویزیون)]1، ص690 [."