خلاصه ماشینی:
"به نظر ما امیر فضل الله بیشتر در امور شرع ینزد محقق تلمذ کرده است و این مطلب از رسالهای که علیه استادش محقق در مورد نر او که مبنی بر طهارت خمر نوشته است، روشن میگرد و ااین کار فقهاء میتواند باشد.
ج)نیز در کتاب«تاریخ اردبیل»مؤلف محترم، در ذیل نام شاگردان از مولی عبد الله شوشتری در شماره 8 نام برده و در شماره 9 مجددا نوشته است «المولی الثقة الزاهد عز الدین عبد الله بن حسین شوشتری اصفهانی صاحب شرح الفیه شهید به نقل از الذریعه، ج 13» (34) ظاهرا هر دوی این بزرگان یک نفرند و صاحب تاریخ اردبیل که شماره 9 را به نقل از آقا بزرگ در«الذریعه»آورده است، دقت کافی مبذول نداشتهاند.
صاحب مدارک این پیشنهاد را قبول کرد، لکن به سبب احترام استادش به جای شرح«ارشاد الاذهان» علامه حلی، کتاب«مختصر النافع»محقق حلی را شرح نمود و نام آن را کتاب«نهایة المرام فی شرح مختصر شرائع الاسلام»نهاد که از ابتدای کتاب نکاح تا آخر آن مباحثی را که در شرح ارشاد الاذهان محقق اردبیلی دیده نیمشود، به شرک آن اقدام کرده است.
12-تعلیقات بر«تذکره»علامه در فقه که صاحب ریاض العلماء این تاب و کتاب پیشین را به خط خود محقق در کربلا دیده است (52) و نیز از کلمات محقق در کتاب«مجمع الفائدة و البرهان» مثل بحث تیمم روشن میشود که چنین کتابی نگاشته شده است.
(40)-تکملة امل الامل، ص 355/نیز:الذریعة، ج 2، ص 36، این کتاب که در تتمیم مجمع الفائدة و البرهان تألیف شده است توسط مؤسسه نشر اسلامی با تحقیق اشتهاردی، عراقی و یزدی اصفهانی چاپ و منتشر گردیده است."