خلاصه ماشینی:
ماریا ویتوریا فونتانا در رسالهء شمایلنگاری اهل بیت،که در 1994 منتشر شده است،63 شمایل با مضامین و روایات گوناگون دربارهء اهل بیت بر روی کاشی،کاغذ،فلز و (به تصویر صفحه مراجعه شود) مجلس امام حسین(ع)در روز عاشورا.
شمایل امام حسین به عنوان شفیع در بسیاری از تابلوهای دنگ و روغن، دیوارکوبها و کاشیکاریهای سدههای روز محشر-نقاشی قهوهخانه هادی سیف (به تصویر صفحه مراجعه شود) 19 و 20 میلادی نیز آمده است(جلیلنیا،1374:69- 71).
این شیوه شمایلنگاری مذهبی به احتمال زیاد در دوره صفوی و پس از رسمی شدن مذهب تشیع در زمان شاه اسماعیل(907-930 ق)در میان مردم شیعه ایران بهطور چشمگیری شیوع یافت و به صورت شمایلنگاری روی دیوار(دیوارنگاری)و پرده (پردههای درویشی)و مصور کردن کتاب (تصویرنگاری کتاب)نمودار شد.
در آغاز،هنرمندانی که بیشتر از میان مردم عامه برخایته بودند،صورت انبیا و اولیا و امامان و شهیدان کربلا،به خصوص سالار شهیدان،امام حسین(ع)را روی پردههای کوچک و بزرگ نقاشی میکردند و در دستههای عزاداری عاشورا میگرداندند و یا به نمایش میگذاشتند تا عزاداران آنها را ببینند و زیارت کنند.
مثلا مجموعه دیوارنگارههای حرم و شبستان امامزاده زید در اصفهان نمونه برجسته و گویایی از دیوارنگارههای دوره صفوی و نشاندهنده سبک و شیوه هنر شمایلنگاری مذهبی روی دیوار در حوزه هنرهای عامه این دوره است.
در بخش پایین قاب،چند مجلس دیگر از واقعهء کربلا و جنگ و شهادت امام حسین و حضرت عباس و حضرت علی اکبر با اشقیا در یک ردیف تصویر شدهاند(برای توضیح بیشتر نک:همایونی،1371:41-43،48-59).