چکیده:
در این مقاله، روابط بینالملل از دیدگاه فقه شیعه مورد بررسی قرار گرفته است. فقها
به این مطلب اشاره کردهاند که دوره غیبت، دوره هدنه و ترک جنگ است، زیرا جهاد
ابتدایی، مشروط به حضور امام است؛ پس در عصر غیبت که جهاد ابتدایی وجود ندارد، کشور
اسلامی، با ایجاد روابط مسالمتآمیز و براساس احترام متقابل اهداف اسلام را پیگیری
میکند. روابط بین ملتها و کشورها به علت گوناگونی اندیشهها تفاوت دارد. رابطه با
کشورهای اسلامی براساس اجرای عدالت و اخوت و از خودگذشتگی، و با کشورهای غیراسلامی
براساس احترام متقابل و مسالمتآمیز است، زیرا اسلام خواهان صلح است و رابطه خود را
با قراردادهای گوناگون از قبیل قرارداد صلح، امان، ذمه، عهد و غیره برقرار میکند.
در اسلام جهاد ابتدایی، مشروط به شرایط ویژهای است که تا آن شرایط محقق نشود جنگ
با کفار مشروع نیست. اما اگر احکام اسلام و یا حقوق شهروندان مسلمان و یا سرزمین
اسلامی مورد هجوم دشمن قرار گیرد تمام افراد جامعه باید به دفاع برخیزند. این نوع
جهاد را جهاد دفاعی میگویند که هیچگونه شرطی ندارد جز توانایی دفاع و استقامت در
برابر دشمن.
خلاصه ماشینی:
"از آنچه بیان گردید روشن شد که حالت جنگ با کافران یک حالت خاص و ویژه است و شرایطی دارد که یکی از آنها وجود امام معصوم علیهالسلام است، و در زمان غیبت که ما در آن زندگی میکنیم رابطه جنگی و دشمنی با کفار وجود ندارد مگر در زمانی که از طرف آنان خطری متوجه اسلام و یا سرزمین مسلمانان و یا حقوق آنان شده که در آن حال دفاع بر همه واجب است و شرایطی که برای جهاد ابتدایی بیان شد برای جهاد دفاعی لازم نیست.
[33] پرداخت جزیه از طرف کفار هر چند در برابر به دست آوردن امنیت و آسایش در زندگی و آزادی در انجام مراسم عبادت آنان است لکن مشروط به شرایطی است: الف) آنچه با عقد امان منافات داشته باشد مانند، آهنگ جنگ با مسلمانان و کمک به دشمنان اسلام و مسلمین که باید ترک کنند و انجام ندهند؛ ب) مسلمانان را اذیت نکنند مانند زنا به زن مسلمان، لواط با پسر بچه آنان، دزدیدن اموال آنان، پناه دادن به جاسوس دشمنان آنان و جاسوسی کردن برای دشمنان؛ ج) معبد جدیدی را احداث نکنند و همان گونه که قوانین اسلام بر مسلمانان اجرا میگردد در حق آنان نیز اجرا شود؛ د) کارهای زشت و گناهان را آشکارا انجام ندهند مانند، میگساری، سود پول و خوردن گوشت خوک."