چکیده:
از آنجا که نهاد آموزش و پرورش به خاطر تکیه بر گسترده ترین سرمایه ملی بیشترین سهم را در رشد، سازندگی و اعتلای ملی ایفا می کند و رسیدن به کشوری برتر در منطقه به عنوان آرمان سند چشم انداز بیست ساله ملی، بدون توجه به رشد و بالندگی این نهاد ناممکن است، هرگونه بازکاوی و بررسی وضعیت کنونی این نهاد کاری ضروری و اجتناب ناپذیر است. مقاله حاضر در صدد آن است که با نگاهی گذرا این مسئله را بررسی کند. بر این اساس، در این مقاله پس از مباحث مقدماتی، چهار مبحث مورد توجه قرار گرفته است که عبارتند از: 1. سطوح انتظارات از نهاد آموزش و پرورش؛ در این مبحث با عطف توجه به دانش آموزان به عنوان ثمره های اصلی این نهاد ، انتظارات از آموزش و پرورش در این عرصه در پنج ساحت علمی، دینی، اخلاقی، فرهنگی و انقلابی برشمرده شده است. 2. نقاط قوت و ضعف؛ در این مبحث پنج نقطه قوت و چهار نقطه ضعف آموزش و پرورش مورد بررسی قرار گرفته است. افزایش گرایش به تحصیل در میان خانواده ها، اصلاح و بازسازی متون درسی، توسعه کمی فضاهای آموزشی، بازشناسی و حمایت از استعدادهای درخشان، افزایش حمایت های مادی و معنوی از معلمان به عنوان نقاط قوت برشمرده شده و در برابر، ضعف انگیزش علم آموزی، گرایش به کمیت به جای کیفیت ، فاصله طبقاتی و ضعف ها در سیاست گذاری آموزشی به عنوان نقاط کاستی معرفی شده است. 3. علل و عوامل کاستی ها و ضعف ها؛ در این مبحث عوامل درون سازمانی و برون سازمانی نهاد آموزش و پرورش به صورت گذرا مورد توجه قرار گرفته است. 4. ارائه برخی از راه حل ها و پیشنهادها؛ در این مبحث هشت پیشنهاد محوری ارائه شده است