خلاصه ماشینی:
"می توان از سخن کاشف الغطاء, این گونه برداشت کرد: (میته), گرچه از اعیان نجسه است و به حرام بودن استفاده ازآن تصریح شده ولی از آن جا که استفاده متعارف, همانا (خوردن) است و حرمت متوجه منفعت متعارفه, شاید منافع و فواید دیگری غیر از (خوردن) داشته باشد, که حرام نباشد که ما به برخی از آنها اشاره کردیم.
از این روی, بسیاری از فقیهان, از جمله محقق اردبیلی, درست نمی دانند استدلال به آیه شریفه رابرای حرمت مطلق بهره ها از(میتة) وبراین نظرند که استفاده از آن در غیر خوردن و نیز به کارگیری آن برای چیزهایی که طهارت درآنها شرط نیست, اشکالی ندارد36.
علاوه بر این, در روایت مفصلی که علی بن شعبة در تحف العقول از امام صادق(ع) نقل کرده73, با این که مرسله است, ولی در باب مکاسب محرمه, جامع ترین و مهم ترین مستند فقیهان است, خرید و فروش و بهره از مردار را به عنوان: (وجوه حرام) یاد کرده است.
از نظر دلالت: اجمالا از روایت بر جواز بهره وری از پوست مردار در غیر نماز و نیز خرید و فروش و کاسبی با آن استفاده می شود.
علاوه بر روایتی که شیخ صدوق نقل کرده و صاحب مدارک به آن استناد جسته, روایاتی داریم که از آنها استفاده می شود, آتش و دمای بالا, پاک کننده است و برخی از فقها, بدان فتوا داده اند, از جمله شیخ طوسی در (نهایة), چاپ شده در: (جوامع الفقیه)/375; شیخ مفید در (مقنعة), چاپ شده در: (جوامع الفقهیه) /90; ابن براج در: (المهذب) ج2/331; محقق در: (مختصر النافع) /255; سلاربن عبدالعزیز در: (مراسم), چاپ شده در (جوامع الفقهیه) /591."