چکیده:
نویسنده به قصد اصلاح نحوه عزاداری بر سالار شهیدان علیهالسلام ، به بررسی اعمالی همچون قمهزنی، لطمه بر صورت، چاک زدن گریبان، کندن مو و مانند
آن پرداخته و بدون تفکیک قمهزنی از بقیه مصادیق جزع و بدون ورود به اقسام جزع و احکام هر یک و با اعتماد به این که اینگونه اعمال نامتعارف و خلاف متانت
هستند و راه اسلام صبر است، نه جزع و فزع، بر این باور است که اینگونه اعمال در عزاداری امام حسین علیهالسلام سزاوار نیستند و در روایات هم هیچ توصیهای
غیراز گریه بر حضرت سیدالشهدا نشده است.
خلاصه ماشینی:
"این قبیل روایات را میتوان به دستههای متعددی تقسیم کرد که به برخی از آنها اشاره میکنیم: دسته اول: روایات استحباب جزع در مصیبت سیدالشهدا و اهل بیت علیهمالسلام هر چند نویسنده، عمده مباحث خود را بر تحریم برخی مصادیق جزع همچون لطم و مانند آن حتی در عزای امام حسین علیهالسلام متمرکز ساخته، از برخی عبارات نویسنده چنین به نظر میرسد که ایشان جزع را بهطور مطلق حتی در عزای ائمه رحمهالله و سیدالشهدا علیهالسلام جایز نمیداند: «با در نظر گرفتن دهها آیه و صدها روایت، به این نتیجه خواهیم رسید که راه اسلام در گرفتاریها، صبر و مقاومت است، نه جزع و فزع و بیتابی کردن.
چنین جزعی نیز بهطور مطلق حرام نیست، بلکه به اتفاق فقها مکروه است، مگر برخی مصادیق جزع که بر حرمت آنها به جهت وجود دلیل خاص، همچون کندن مو، لطمه و خراش وارد کردن بر سر و صورت، همچنین گریبان چاک کردن مگر در مواردی همچون مرگ برادر، ادعای اجماع شده است؛ هر چند برخی مانند آیت الله خویی رحمهالله ادله حرمت مصادیق یادشده را ضعیف (1) و امام خمینی رحمهالله نیز تنها احتیاط را در ترک این امور (2) دانسته است.
» (2) دسته دوم: استحباب لطمه (سینهزنی، زنجیر زنی و زدن به صورت) و گریبان چاک زدن در مصیبت سیدالشهدا و اهل بیت علیهمالسلام نویسنده محترم کرارا بر عدم مشروعیت لطم تأکید ورزیده و تلاش نموده برخی روایات را که بر جواز لطم و مانند آن دلالت دارند، تضعیف یا توجیه نمایند؛ درحالیکه چنین برداشتی خلاف نصوص و فتاوای مراجع عالی قدر شیعه در طول تاریخ اسلام است و هیچ یک از فقها و مراجع، لطم بر حضرت سیدالشهدا علیهالسلام و دیگر معصومان را حرام ندانسته، بلکه بر استحباب آن تصریح و تأکید کردهاند."