خلاصه ماشینی:
"(لاینها کم الله عن الذین لم یقاتلوکم فی الدین ولم یخرجوکم من دیارکم ان تبروهم و تقسطوا الیهم ان الله یحب المقسطین) ممتحنه/9 و… آیا با وجود چنین محکماتی می توان گفت: اسلام همزیستی با کافران را رسمیت نداده و قانونها و آیینهایی برای آن در نظر نگرفته است؟ اگر در قوانین اسلام, جز قانون ذمه نبود, کافی بود تا هر منصفی به پذیرش همزیستی در اسلام, آن هم در بهترین گونه آن, اعتراف کند, چنانکه برخی چنین اعترافی کرده اند.
اکنون که پیشرفت صنعت ارتباطات, حصارها و مرزها را در هم نوردیده و روز به روز انسانها را به هم نزدیک تر می کند و می رود که تمامی انسانهای کره زمین را در یک دهکده جهانی گردآورد, مسله ارتباط با کافران و چگونه زیستن با آنان در زاویه های گوناگون: اقتصادی, فرهنگی, سیاسی و… مسأله روز همه مسلمانان می گردد و پرسشهای انبوهی را فراروی فقیهان و اسلام شناسان می نهد.
در این اصل, نکته های با اهمیتی وجود دارد: (به حکم آیه شریفه: (لاینهاکم الله عن الذین لم یقاتلوکم فی الدین ولم یخرجوکم من دیارکم ان تبروهم و تقسطوا الیهم ان الله یحب المقسطین) دولت جمهوری اسلامی ایران و مسلمانان موظفند نسبت به افراد غیر مسلمان, با اخلاق حسنه و قسط و عدل اسلامی عمل نمایند و حقوق انسانی آنان را رعایت کنند.
و اصول دیگری که در جای خود باید بدان پرداخت نکته اگر از منظر ترویج و تبلیغ دین به موضوع (همزیستی با کافران) نگاه کنیم, خواهیم دید اسلام از این راه بسیار سود جسته و مسلمانان توانسته اند با برخورد صحیح خود با کافران و ایجاد روابط سالم و انسانی و اسلامی, بسیاری از آنان را به اسلام علاقه مند کنند."