خلاصه ماشینی:
"اما آیا ادعاهای علممداری خود آزمونناپذیر و ابطالناپذیر نیست؟ به علاوه، چه کسی میتواند مدعی شود که ادعاهای دینی به اندازه ادعاهای علمی ریشه درتجربه ندارند؟ 3ـ تلاقی: در این میان، مکتب تلاقی نیز مسایلی را مطرح میکند، از جمله: دین میگوید خداوندی هست که همواره به وعدههای خود وفادار است، اما آیا الهیات نباید به کشفیات جهان نظر کند و به آنها معنا دهد؟ از آنجا که سنتهای دینی ما مدتها پیش از آن که علم چنین پیشرفتی داشته باشد، ظهور کرده است، پس میتوان این انتظار را داشت که علم معاصر مستلزم اصلاح تصویری باشد که دین از خدا به ما داده است؛ یعنی الهیات امروز اگر بخواهد درباره وجود خدای شخصیصحبت کند، باید با زبان علم معاصر هماهنگ باشد؛ بنابراین الهیات باید جهت هماهنگی با آخرین پیشرفتها در کیهانشناسی، فعالانه تلاش کند و البته طبق کشفیات جدید، فیزیک نوین به خوبیبا این اعتقاد دینی که جهان از یک عشق الهیمتعالی نشئت میگیرد، هماهنگ است.
واقعا جهان خود سازماندهنده به ما اجازه میدهد تفکری را درباره خدا مطرح کنیم که مدتهای طولانی در دین حاضر بوده ولی برای مدتی بسیار طولانی کنار گذاشته شده و آن اینکه خداوند نه تنها بینهایت مهربان، بلکه بینهایت متواضع نیز میباشد؛ زیرا جهان خود سازماندهنده، امکان هستی مییابد؛ یعنی ما با استفاده از ایدههای آشوب و پیچیدگی، هنوز میتوانیم معتقد باشیم که جهان کاملا بر حضور خالق ایثارگر متکی است و نسبت به او حساس است."