خلاصه ماشینی:
"2. در این جا, از این مقوله سخن به میان خواهد آمد که آیا برای بسودن واژگان قرآن, وضو واجب است, به گونه ای که اگر شخص بدون وضو, به آیه ها و واژگان قرآن دست بزند, حکمی را فرو نهاده و کار حرامی را انجام داده است, یا در متون اسلامی, دلیل و مستندی برای چنان الزام و تکلیفی یافت نمی شود؟ آنان که بسودن واژگان را حرام دانسته اند, با استناد به دلیلهایی, می خواهند دیدگاه و نظر خود را به کرسی بنشانند اما برابر نظریه محقق خوانساری آن دلیلها از اثبات و تأسیس چنین حکمی ناتوانند.
47 به جز روایتی که به عنوان تفسیر آیه یاد شد و همان گونه که دیدیم دلالتی بر حرمت ندارد, چهار روایت دیگر مورد استناد باورمندان به حرمت قرار گرفته است, ولی در نظر محقق خوانساری هیچ یک از آنها درخور استناد نیستند; زیرا یا از جهت سند و یا از جهت دلالت مورد خدشه اند; از این روی, با تمسک به آنها نیز, حرام بودن بسودن قرآن, بدون وضو, ثابت نمی شود.
در سخنان فقیهان برای اثبات حرام بودن دست زدن به واژگان قرآن, بدون وضو, به اجماع نیز استناد شده, ولی در نظر ایشان این دلیل نیز, پایه استواری ندارد; زیرا اجماع منقول است و چنانکه دیدیم در میان پیشینیان رأی مخالف وجود داشت.
شماری از فقیهان, مانند صاحب جواهر که خواسته اند برای حرام بودن بسودن نامهای مقدس بدون وضو, استدلال کنند دلیل رأی خود را واجب بودن بزرگداشت نسبت به این نامها بیان کرده اند82و نیز به یک روایت که در آن از دست بی وضو به قرآن زدن بازداشته شده, استناد کرده اند."