خلاصه ماشینی:
"معذالک سؤالی مطرح میگردد که آیا این تفاوت در«نیت»تفاوت در«فرض»درباره عمر شرکت را توجیه میکند؟ گرچه فرض تداوم فعالیت عموما پذیرفته شده است،اما این پذیرش خالی از بحث و جدل نیست،مؤسسه آرتوراندرسن و شرکاء در مقام مخالفت عنوان میکند که:فرض تداوم فعالیت بهعنوان یک قضیه اثبات شده عمومی،بیاساس است و یک«فرض اولیه حسابداری»مناسب محسوب نمیگردد،حتی پا را فراتر گذاشته و اظهار میکند که،فرض تداوم فعالیت اغلب بهعنوان مستمسکی توسط حسابداران برای توجیه غفلت در اعلام قبلی ورشکستگی قریب الوقوع واحدهای تجاری بکار گرفته شده است.
لد Ladd) معتقد است که فرض تداوم فعالیت این مفهوم را میرساند که یک واحد اقتصادی تا آنجا میتواند تداوم یابد که وضعیت رقابتی خود را حفظ کند.
یک نکته نهایی باقی میماند که باید مورد توجه قرار گیرد و آن اینکه،آیا فرض تداوم فعالیت،بهویژه اگر این فرض جایگزینی منافع موجود را برساند،شامل فض تداوم عملیات با سود میشود؟اگر فرضیهای را بپذیریم که طبق آن هر واحد تجاری(برخلاف سازمانهای دولتی یا خیریه)برای باقی ماندن در صحنه عملیات باید در بلندمدت سود بدست آورد،بنابر این فرض تداوم فعالیت همراه با سود همان استمرار خواهد بود.
بارزترین نشانه فرض تداوم فعالیت بهعنوان مبنایی برای اصول حسابداری این حقیقت است که اصول مورد استفاده در وضعیت تصفیه با اصول حسابداری در وضعیت عادی تفاوت دارد.
مطلب مزبور ممکن است بدین طریق توجیه شود که:انتظار میرود یک مؤسسه بیشتر تصفیه اختیاری را متحمل شود تا تصفیه اجباری،اما اگر اینطور است چرا فرض تداوم فعالیت در مورد شرکتهای با عمر محدود(از قبل تعیین شده)ضروری باشد.
اگر تداوم فعالیت بهعنوان فرض اولیه معتبری که بایستی اصول حسابداری به آن متکی باشد مطرح میبود،در نتیجه وجود اصولی برای تصفیه بیمورد مینمود،در حالی که تصفیه شرکتها امری اجتنابناپذیر است."