خلاصه ماشینی:
"2انگلیسیها پس از تملیک هندوستان همیشه بفرض موهوم یا مبنی بر حساب از اینکه ارتش روس از راه ایران به هندوستان میرسد خیلی متوحش بودند و از همان زمان ایادی مسلمان افغانی یا ایرانی یا از سادات پاکستانی را با مبالغی سرمایه بعنوان خرید فرش ترکمانی همیشه در مرو و ماوراء النهر مقیم مینمودند که هرگاه روسها قصد عملی کردند-وسیله ترکمانها اخلال در کارها نمایند و نیز با صرف پول و تبلیغات ماوراء النهر را که بستگی بایران داشت و در آنزمان هنوز روسها به تصرف و تملیک آن اقدامی نکرده بودند به تملک خود بیاورند بقیه از صفحه 63 از خانههای مردم لکهها برآمد،چشم حرصشان تیز شده،بهمان منوال از دیگران هم مطالبه نمودند و باعث خرابی اهل شهر گردید و محلههای که با این بلا مبتلا شدند، محدوداند باین3حدود:غربا"از دروازهء قلعهء پادشاهی تا عیدگاه کهنه و بسوی شمال تا هندوی4چوب و بجانب جنوب تا بیرون دهلی دروازه و از بهار گنج که اصل فساد از آنجا برپا شده بود،مردم بسیاری که گمان فتنهانگیزی نسبت به آنها داشتند، آورده5در کنار دریای جون6گردن زدند و چون اکثری اعزه روشناس نسقچیان1 نادرشاهی را برای محافظت خانههای خود طلبیده بودند،بآن وسیله بعضی غربا که همسایهء ایشان بودند،از آفت قتل و غارت محفوظ ماندند-مختصر اینکه یک و نیم پهر از روز باقی مانده،برطبق استدعای محمدشاه از خون بیگناهان درگذشته،حکم کرد که امان بدهند2سپاه قزلباش نظر بر کمال ضبط و نسق و خوف والی خود بمحض استماع ندای امان دست از قتل و غارت و تاراج کشیده و این امر از عجائب و غرائب عالم است که سپاه خونخواه جباری که بر مردم مالدار عیال بار مسلط شده باشند،بیک ندای امتناع ممتنع کردند و دست از قتل و غارت بازکشند."