خلاصه ماشینی:
(به تصویر صفحه مراجعه شود) نقل شعر شکرین: معرفی تذکره «کاشانه دانش» اثر ماندگار مرحوم حسین پرتو بیضایی احسان اله شکر اللهی طالقانی (به تصویر صفحه مراجعه شود) دراوایل دهه پنجاه هجری شمسی زمانی که مرحوم احمد گلچین معانی تاریخ تذکرههای فارسی را به اتمام میرساند،معرفی یکی از تذکرههای بسیار مهم معاصر یعنی«کاشانه دانش»را نیمه تمام گذاشت،چرا که پانزده سال پیش از آن،وقتی که با مؤلف آن-مرحوم حسین پرتو بیضایی-حشر و نشر داشت،و نبابر تصریح خود دراین زمینه به وی کمک کرده بود،هنوز تصمیمی برای تاریخ نویسی نگرفته بود.
وی مینویسد:«این بنده در شهریور سال 1317 هجری شمسی در حالی که مدتر از شروع به نوشتن تذکره حاضر گذشته بود در شماره 3782 مورخ 10/6/17 جریده شریفه«کوشش»اعلانی منتشر و از شعرا و ادبانی کاشانی ساکن تهران و کاشان و غیر آن تقاضا نموده علاوه از ارسال شرح حال و نمونه آثار خود اگر شعرای گمنامی از این شهر میشناسند به بنده معرفی فرمایند،و با کمال تأسف یک نفر از ارباب ادب و سخن به ندای بنده لبیک نگفت،...
مبحث دوم تذکره«کاشانه دانش»به معرفی شعرای کاشان از صدر اسلام تا آخر قرن سیزده هجری اختصاص یافته و مرحوم پرتو ابتدا فهرستی برای این مبحث تنظیم نموده که شامل هردو اسم و شهرت یا تخلص شاعر میشود که البته در مقابل اسامی مکرر کلمه«مکرر»را آورده است.
اسامی شعرای این مبحث به قرار ذیل است: آقا مؤمن،آقابابا،آصفی،آشوبی،آشفته، ابو المرضا(فضل الله الحسینی الراوندی)، ابو الحسن راوندی(عزالدین علی)،ابو القاسم ابوالحسن،ابو الفضل احمد الراوندی،احمد کمانچه، احمد بن فیض،احمد،ادهم،ادیب نطنزی (حسین)،ادیب نطنزی(ابو الفتح)،اسد(قاضی اسدالله)،اشرف(سید جمال الدین)،افضل(سید جمال الدین)،افضل(باباافضل)،افضل دوتاری، (به تصویر صفحه مراجعه شود) گوشهای از شرح حال پدر پرتو در کاشانهء دانش.