خلاصه ماشینی:
"یا به گفتهء همو:طبیب عشق مسیحا دم است و مشفق لیک/چو درد در تو نبیند کرا دوا بکند؟ اگر تصور فرمایید یا ادعا کنند که دولت مددی نمیرساند که باید افتادهء کتاب را بلند کنند، این هم درست نیست.
اگرچه روشنفکران همراه از رهگذر نق زدن و انتقاد(که غیر مستند)از دولت،کسب وجاهت برای خود میکنند ولی بنده به عنوان کسی که سی سال مدام با مسائل کتاب زیسته است،عرض میکنم:در ایران دیواری از دیوار دولت کوتاهتر،و دستی از دست او بینمکتر وجود ندارد.
لا بد این سؤال به ذهن اغلب خوانندگان میرسد که اگر صنعت نشر راکد و سرد و بیسود است،چرا اینهمه ناشر داریم؟ واقعا تحقیقی در اینباره صورت نگرفته است که این بیش از دو هزار ناشر غیر فعال دلشان را به چه چیزی خوش کردهاند؟برای اینان،نشر شغل نیست بلکه سرگرمی است.
بنده برای این تهمت به تحصیلکردگان و نخبگان علمی-صنعتی-تجاری کشور عزیزمان چه دلیلی دارم؟یک دلیل که واقعی است اما اعتبار دادگاه پسند ندارد،مشاهده شخصی بیننده و سایر ارزیابان وضع نشر و کتاب است.
زیرا حدودا بیش از سی سال است که ادبیات کودکان و نوجوان و نهادهایی چون شورای کتاب کودک،و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان و نشریاتی چون کیهان بچهها،و رشد ادب فارسی و غیره در کشور ما به ترویج(عادت)مطالعه مشغولند و طبقهء متوسط شهری هم که خریدن ادبیات کودکان و نوجوانان برای فرزندان دلبند خود،علاقه و اهتمام نشان داده است،پس چرا اینهمه چریدن هیچ دنبهای به بار نیاورده است؟ میگویند کتابخانهء عمومی کم داریم."