خلاصه ماشینی:
"60 در حقیقت،نظر اصلی نهادگرایی نئو لیبرال این است که تنوع و اختلاف در میزاننهادینگی سیاست بین الملل،شدیدا بر رفتار کشورها و نتایج همکاری جویانه در سطحبین المللی تأثیر میگذارد.
66 نئو لیبرالها در تجزیه و تحلیلی چگونگی تأثیرگذاری نهادهای بین المللی بر رفتارکشورها،بر شکستها و ناکامیهای بازار یا عدم درک منفعتهای متقابل از همکاری تأکیدکرده و توضیح میدهند که چگونه نهادها قادرند به بازیگران مستقل کمک کنند تا بر اینناکامیها از طریق تهیه اطلاعات و کاهش هزینههای مبادله و تعامل،فایق آیند.
تعریف نئو لیبرالیسم از بینظمی،همانگونه که توضیح داده شد،در بر گیرنده دو فرضاست که پایه و اساس تحلیل آن را تشکیل میدهد:یک حکومت مرکزی وجود ندارد کهقوانین و انجام تعهدات را ضمانت کند و کشورها موجودیتهای خودپرستی هستند که سودو مطلوبیت خود را به صورت مطلق و نه نسبی محاسبه میکنند.
80این مشکلات از طریقبه کار گرفتن راهبردهای ممکن برای کشورها و کارکرد نهادهای بین المللی کاهش مییابد که بهنوبه خود به شکلگیری همکاری در سطح بین المللی کمک میکند.
تأکید آنها بر نقش راهبردهایمختلف و کارکرد نهادهای بین المللی در تعدیل بینظمی و تسهیل همکاری،بر پایه این فرضاست که کشورها در صحنۀ بین المللی منافع مطلق را تعقیب میکنند و ترس از آن دارند کهتوسط سایر کشورها فریب داده شوند.
99در حقیقت،حساسیت نسبتبه سود مطلق و نسبی بستگی به این امر دارد که آیا قیدوبندهایی که در نظام بین الملل وجوددارد فرصتهایی را برای یک کشور ایجاد میکند تا سود و منفعت نسبی را به نفع خویش و بهضرر سایر کشورها کسب کند."