خلاصه ماشینی:
"با وجود این روز خشم (Day of Wrath,1943) و اردت یا کلام (The Word,1955) در جمع دستاوردهای محوری سینمای دینی قرار میگیرند،در حالی که روح خونآشامی که از قبر خارج میشود (Wampyr,1932) و گرترود (Gertrud,1964) حداقل توجه ما را به دلیل شدت غیرمعمولی که این دو فیلم در برخورد با مسئله مرگ در پیش میگیرند به خود جلب میکند.
این فیلم جلوهای بسیار بنیادی از انجیل است که با اشاراتی به فیلمهای دیگر(به عنوان مثال الکساندر نوسکی اثر آیزنشتاین و مصیبت ژاندارک اثر درایر) همراه شده است،گلچینی مبالغهآمیز از موسیقی را بر روی نوار صدای خود دارد و از مشخصات ضدواقعگرایانهء عدسیهای زوم برای تأکید بر ابعاد تمثیلی انجیل سادهء متی بهرهبرداری میکند.
بعضی از فیلمهای اصلی این سبک عبارتند از فیلم مراسم آیینی در زمان تغییر شکل داده شده (Ritual in Transfigured time, 1946 اثر مایا درن Ū(Maya Deren) دو فیلم افتتاح معبد سرخوشی (In auguration of the Pleadure Dome,1954) و شیطان قیام میکند (Lucifer Rising,1974) اثر کنت آنگر (Kenneth Anger) که به دلیل اشتغال فیلمساز به آیین آلیستر کرولی (A Leister Crowly) راه دیگری را در پیش گرفتهاند؛ کمدیهای رمزآلود جیمز بروتون (Games ŪBroughton) فیلم کارتونی و جادویی شمارهء 21(در حدود سال (No. 12,1960 اثر هاری اسمیت (Harry Smith) (این فیلم جادوی آسمان و زمین (Heaven and Earth Magic) نیز نامیده شده است)؛نقاشیهای متحرک افسانهای جیمز ویتنی (James Whitney) و جردن بلسون (Jordan ŪBelson) فیلم مرد انگلیسی از زاویه باز (Wide Angle Saxon,1975) اثر جرج لاندو Ū(George Landow) و کارهای با (به تصویر صفحه مراجعه شود)ارزش استان براکیج (Stan Brakhage) که کتاب نظریهپردازانهاش به نام استعارهها در برابر چشم (Metaphors on Vision, 1963) اندیشهء فیلمسازی به عنوان یک تجربهء بصری را بسط و تفصیل میدهد."