خلاصه ماشینی:
"امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) جنگ های زمان پیامبر را، جنگ مسلمانان با پدران، فرزندان و برادران و عموها توصیف کرده، می فرماید: ما (برای یاری اسلام در دورانی که) با رسول خدا(صلی الله علیه وآله)بودیم، پدران، فرزندان و برادران و عموهای خود را می کشتیم و این رفتار بر ایمان و اعتقاد ما می افزود و اطاعت و فرمان برداری پیش می گرفتیم و ثبات قدم ما را در راه راست می افزود و شکیبایی ما را بر سوزش درد و سعی و کوششمان را برای جهاد با دشمن زیاد می نمود.
سیره امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) حضرت علی(علیه السلام) بر اساس سنت رسول خدا(صلی الله علیه وآله) پیش از شروع جنگ، اهداف نبرد را برای نیروهای اسلام تبیین می نمود و ضمن تأکید بر دوری از حرکت های ناشایست و حفظ هدف الهی و دینی، به افشای چهره دشمن نیز می پرداخت و این (افشای چهره دشمن) مسئله ای است که در پیکارهای حضرت علی(علیه السلام) در زمان خلافتش به چشم می خورد و در جنگ های رسول خدا(صلی الله علیه وآله)یا وجود نداشت و یا بسیار اندک بود; زیرا جبهه مخالف مسلمانان در عهد رسول خدا(صلی الله علیه وآله) کفار و مشرکان بودند و مسلمانان شک و شبهه ای در جهاد با آن ها در دل نداشتند.
1. تبیین اهداف نبرد در حرکت از مکه: امام حسین(علیه السلام)در آستانه حرکت از مکه به سمت عراق، در خطبه ای هدف از قیام را فقط برای خدا و شوق لقای حضرت حق بیان کرد و از سرنوشت حرکت خبر داد و تنها کسانی را به کمک طلبید که راغب لقای الهی اند; فرمود: مرگ زیور گردن انسان های حق طلب و مردان خداست."