خلاصه ماشینی:
"»به این بیت میرسیم: فغان کاین لولیان شوخ شیرین کار شهر آشوب چنان بردند صبر از دل که ترکان خوان یغما را چه باید بکنیم؟آیا ترجمهای که پیش از ما خانم گرترود بل(یا مستشرق دیگری)ارائه کرده است حق مطلب را ادا میکند؟بخوانید: They have filled the city with blood adn broil, Those soft-voiced Lulies for whom we sigh; As Turkish robbers fall on the spoil, They have robbed and plundered the peace of my heart یا این ترجمه که از مستشرق دیگری است: Alas that these vivacious,beguiling,city disrupting gypsies.
حالا مترجم بیچاره چطور این شعر را به انگلیسی(یا زبان دیگری)برگرداند که هم دقت داشته باشد،هم پیش پا افتاده نشود،هم ابهام آن باقی بماند،و هم موسیقی کلام آن بازسازی شود؟غیرممکن است؟و ترجمهناپذیری یعنی همین.
ترجیح میدهیم آثار کلاسیک از زبان اصلی به فارسی برگردانده شوند،هرچند که این کار برای متون یونانی و لاتینی و اسپانیایی،و متونی که باید از چینی و ژاپنی ترجمه شوند، دشوار است.
ساعات کار منظم و پیدرپی،به طوری که ترجمه به شکلی متمرکز انجام شود و مترجم با کتاب زندگی کند و از حال و هوای آن بیرون نرود و زبان مناسبی که برای کار خود یافته است بهطور طبیعی از وجود او بیرون بجوشد،حتما مفیدتر از پراکنده کاری و انجام چند کار مختلف با هم خواهد بود.
بنابراین از این فرصت طلایی سود باید جست تا بلکه از آثار ترجمه نشدهی بزرگان علم و ادب جهان چندین و چند عنوان دیگر به زبان فارسی برگردانده شود و جای خالی آنها در قفسههای کتابخانههای دانشگاهی پر گردد."