چکیده:
امروزه با وجود موضوع رسانههای اجتماعی، میتوان به خوبی دریافت که تغییرات اجتماعی، دنباله
تغییرات در حوزه اطلاعات و ارتباطات رسانهای است. در حوزه جامعه رسانهای در ایران دو دیدگاه
خوشبینانه و منتقدانه وجود دارد که یکی، جامعه رسانهای را مساوی با خلق یک جهان جدید دانسته
و دیگری، این مفهوم را بیشتر در ترکیب اضافی به کار میبرند و به عنوان مضاف، به مناطق
جغرافیایی سیاسی یا اقتصادی، مورد استفاده قرار میدهند. در این نوشتار در صدد تعریف صحیح
جامعه رسانهای و آسیبشناسی آن میباشیم.
خلاصه ماشینی:
"تصویری از رسانههای موجود جهانی ـ جدای از چند مورد استثنایی ـ نزدیک به صواب است؛ ولی آیا نقش این رسانهها تنها در چنین اموری ، قابل پیگیری است ؟ 1ـ «تمایلات اجتماعی بر محور دین حق»، اساس وحدت و قدرت جامعه به نظر میرسد امر ارتباطات و «وسایل ارتباط جمعی»، از مهمترین اموری است که باید همواره مورد دقت و حساسیت مدیران و برنامهریزان کشور باشد.
بنابراین ما اگر قرار باشد سهم تأثیر مراکز اقتصادی و تبلیغی را در پیدایش آفت اقتصادی در جامعه معین کنیم، باید بگوییم ضریب تأثیر «یک» ، از آن «بانک مرکزی» است که هدایت اقتصادی کشور را بر عهده دارد و ضریب تأثیر «دو» از آن «حوزه و دانشگاه» است که مرکزیت فرهنگ جامعه هستند و بالاخره ضریب تأثیر چهار، از آن صداو سیما است که مرکز ایجاد بیم و امید اجتماعی است و هویت وحدت یک امت و یک اعتقاد را در میان سایر هویتهای جهانی شکل میدهد.
این رسانهها اگر به بزرگ کردن خبری هم در ویترین اخبار خود مبادرت کند، بصورت رنگارنگ و غیر منسجم عمل میکند؛ مثلا امروز خبر رهنمودهای مقام رهبری را منعکس میکند و فردا به دلیل آن که کسی از مقامات بزرگ نظام سخنرانی خاصی نداشته است؛ لذا بهتر آن میبیند که فلان خبری را که توسط رسانههای جهانی بزرگ شده است، در چشم مخاطبین خود بزرگ کند !"