چکیده:
ژن کوچکترین واحد شیمیایی اطلاعات ارثی است که به تعداد بیشمار، درون میلیاردها سلول
تشکیلدهنده بدن، وجود دارد. این واژه برای اولین بار توسط ویلهلم یوهانس در سال 1909 به کار رفت.
مراجعه به متون دینی و روایی، و تعمق و ژرفنگری در آنها، این حقیقت را آشکار میسازد که پیشوایان
معصوم علیهمالسلام سالها پیش از این با کلامی روان و ساده، پارهای از مسایل ژنتیکی و توارثی را تبیین کردهاند.
دین اسلام در راستای سعادت بشر در قالب احکام تکلیفی، وظایفی را برای مکلفین مشخص کرده است.
این فرایند در بسترسازی مناسب ژنتیک نیز مورد عمل قرار گرفته است. روایات بسیاری به بیان جنبههای
ارادی و غیرارادی انتقال صفات والدین و نسلهای گذشته به نسلهای آینده، پرداخته و از پدران و مادران
خواستهاند تا با رعایت دستورات ارزشمند دین، زمینه و بستر مناسب را برای انتقال و تحقق ویژگیهای
ارزشمند فراهم آورند.
این مقاله بر آن است تا با اثبات ژنتیک در متون روایی، به بیان پارهای از دستورات پیرامون بسترسازی
مناسب و نامناسب آن بپردازد.
خلاصه ماشینی:
"امام صادق علیهالسلام به انتقال ارثی صفات از اجداد و گذشتهگان انسان اشاره کرده و میفرماید: «خداوند متعال هنگامی که میخواهد انسانی را بیافریند، همه صورتهای بین او وحضرت آدم را جمع میکند، سپس او را به صورت یکی از آنها میآفریند، بنابراین، هیچ یک از شما نباید درباره فرزندش بگوید: این فرزند به من و هیچ یک از پدرانم شباهت ندارد».
توجه به عنصر زمان در منابع روایی، یکی از عناصری که بر فرآیند ژنتیک و تشکیل شخصیت فرزند ناشی از آن مؤثر شناخته شده، عنصر زمان است، از این رو، با حکم تکلیفی استحباب یا نهی و کراهت، به والدین سفارش شده است که برای برقراری ارتباط جنسی، برخی از زمانها را انتخاب و یا از برخی دیگر پرهیز کنند.
پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله بر تأثیر منفی نور خورشید بر فرزند در صورت انجام عمل آمیزش در زیر نور مستقیم خورشید، تأکید کرده و میفرماید: «ای علی در مقابل نور خورشید با همسرت همبستر نشو، مگر این که پردهای بیاویزی که شما را بپوشاند، زیرا اگر در این حالت فرزندی به وجود آید، همیشه در حال پریشانی و فقر باشد تا از دنیا برود».
توجه به این نکته ضروری است که عناصر یاد شده در احادیث اهل بیت علیهمالسلام به معنای علیت داشتن آنها در ساختار ژنتیک به صورت منفی و یا مثبت نیست، بلکه به این معنا است که رعایت مسایل بسترساز مناسب سبب میشود که فرزندی که در آینده پا به عرصه وجود میگذارد علاقه کمتری به زشتیها و پیامدهای یاد شده داشته باشد و در مقابل، عدم رعایت آنها زمینه را برای شکلگیری شخصیت بزهکار فراهم میسازد."