خلاصه ماشینی:
"سید پس از این که دوران تحصیل خود را در قزوین, تهران, بروجرد, نجف و هند, گذراند, به ناحیه های گوناگون جهان سفر کرد, از جمله: کابل, قندهار, جلال آباد, عزنی در افغانستان, کراجی, حیدرآباد, دهلی, کلکته, در هند, تهران, مشهد, اصفهان, شیراز, بوشهر در ایران, مکه مکرمه و مدینه در حجاز, بغداد, بصره, کاظمین در سرزمین عراق, استامبول, قاهره, اسکندریه, جیزه در مصر و مراکش.
ق به نیت انجام فریضه حج صورت گرفته, برای تحقیق و پژوهش به کشورهایی چون: مصر, سوریه, فلسطین و… سفر می کند و با کتابخانه ها, آثار علمی موجود در گنجینه های آن کشورها آشنا می شود و برای تدوین اثر سترگ و ماندنی خود (الذریعه) از منابع آنها بهره می برد و با رجال دانش کشورهای مختلف ارتباط برقرار می سازد و از آنان اجازه نقل روایت دریافت می کند و به آنان نیز اجازه نقل روایت می دهد.
ق) از فقهاء بلند آوازه شیعه, در جزین از شهرهای لبنان دیده به جهان گشود و پس از بهره گیری از دانش دانشوران برجسته دیار خود, به سیر و سفر علمی پرداخت و به دورترین مراکز علمی و مهم ترین کانونهای دانش چون: حله, بغداد, مکه مکرمه, مدینه منوره, شام, بیت المقدس و… رخت کشید.
ابتدا به همراه شیهد ثانی به سوی استانبول, و مصر سفری داشته که شهید در سفر قسطنطنیه از همراه خود, شیخ حسین بن عبدالصمد یاد می کند و نقطه جدایی خود را در استانبول یاد می کند شیخ حسین بن عبدالصمد پس از جداشدن از شهید به سوی ایران حرکت کرد و شهید به سمت عراق (16ق), پس از دیدار از شهرها و استفاده از علمای بلاد اسلامی به شهر قزوین, که آن روزگار پایگاه اصلی شیعه و مرکز حکومت شاه طهماسب صفوی بود, وارد شد."