خلاصه ماشینی:
"و همچنان موقعیت خود را تا پایان سلسله ساسانی حفظ نمود و به این ترتیب از زمانی که ارد اول اشک سیزدهم(57-37 ق م)این ناحیه را مرکز حکومتی خود قرار داد تا سال 651 میلادی یعنی رویهمرفته قریب به هفتصد سال پایتخت ایران بود که گذشته از تاریخ ایران در تاریخ عالم نیز نمیتوان شهری یافت که دوران عظمت و شکوه ان این چنین طولانی باشد،تیسفون در دوره ساسانی از لحاظ شکوه و زیبائی و وجود کاخهای مجلل یکی از شهرهای معتبر دنیای آن روز بود.
و در بنای این شهر اسرای جنگی نیز شرکت داشتند و در تمام دوران ساسانی یکی از شهرهای بزرگ و مراکز عمده اقتصادی و اداری به حساب میآمد ویرانههای آن به نام ایوان کرخه تا زمان حال باقی است و شهر شوش با وجود ویرانی و با وجود شهری مهم چون «ایران خوره شاپور»در همسایگی بکلی از بین نرفت و دوباره آباد (121)- Papa-Bar-Aggai (122)- Heliodose (123)- Phenek (124)- Bezabde?
لهراسب این را به جهت سکونت اسرای بنی اسرائیل که بخت النصر آورده بود بنا کرد و به مرور ازمنه آن شهر رو بخرابی آورد و اکنون اثری از آبادی او نیست137طبری مینویسد:شاپور همچنین در سرزمین اهواز هم دو شهر احداث کرد یکی از آنها«ایران خره شاپور»یعنی شاپور و کشور او»که آن را به زبان سریانی کرخ مینامند و دوم شهر شوش است شاپور همچنین از اسرایی که از شهر«آمد»دستگیر کرده بود مانند شاپور اول استفاده اقتصادی میبرده است:او آنها را در بین (133)-الرسل و الملوک بخش ایران تاریخ طبری،ترجمه صادق نشات،ص 110 (134)-«بزرگ شاپور»در نسخه خطی لیدن«برج سابور»و فیروز سابور آمده است."