چکیده:
ترجمه قرآن آقای محمد باقر بهبودی با نام »معانی القرآن« مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. ناقد، برخلاف نظر مترجم که ترجمه خود را »تفسیر« میداند، معتقد است نه تنها در این اثر، ویژگیها و ضرورتهای تفسیری مشهود نیست، بلکه تحمیل آرای شخصی بر قرآن در جای جای آن به چشم میخورد. از سوی دیگر، تعابیری در آن آمده است که احیاگر اندیشههای ناصواب قرون وسطایی و مسیحی درباره خدا، پیامبران، معاد و دیگر باورهای دینی و اعتقادی است. نیز مترجم، به بهانه تفسیر، کلام خداوند را با کلام خلق در هم آمیخته و اقدام به برگردان پیام و مضامین قرآن در قالبهایی گاه فرا روشنفکرانه و گاه فرو عامیانه کرده است. سپس ناقد، در نه عنوان - آمیختگی ترجمه و تفسیر، اشتباهات و تسامحهای تفسیری، ارائه مطالبی موهم نظریاتی تجسیمی و خلاف اعتقادات، خلط کلام خدا با خلق، تعبیرهای موهن و بیگانه، ترجمههای نارسا و مبهم و چه بسا نادرست، ترجمههای بدون مدرک و استناد (اعمال سلیقه(، کاستیهای ویرایشی و نگارشی و نامگذاری سورهها - با ارائه نمونههای متعدد، به ذکر اشکالات ترجمه حاضر پرداخته است.
خلاصه ماشینی:
آیا براستی طرح آرای تفسیری غیرمستند در زمینه برخی آیات متشابه و پیچیده، به گونه ای که زمینه نشر و ترویج اسرائیلیات و جعل ودسّ درحوزه معارف و حی رافراهم آورد، خدمت به ساحت مقدّس قرآن است؟ وآیا با ذکر نکاتی چون« پرکشیدن خدای تعالی به سوی آسمان»و « خطاکاری فرشتگان »، «احیای اندیشه برتری جنسی» و « پرداختن خداوند به رتق و فتق امور و مطالعه فرمان پس از استقرار برعرش اقتدار خویش» و یا مطالبی چون: « جذام زدگی ایوّب پیامبر» و دیگر موارد مشابه، که احیاگر اندیشه های ناصواب قرون وسطایی و مسیحی درباره خدا، پیامبران، معاد و دیگر باورهای دینی و اعتقادی است، گرهی از مشکلات و نابسامانیهای اعتقادی و فکری نسل دین باور و دین شکاّک عصر حاضر، خواهدگشود؟ یا همان گونه که ذکر شد، این گونه پرداختن به تفسیر قرآن تنها زمینه ومجالی مناسب را فراهم میآورد که افکار مادّی و تجسیمی چونان خرافات و بافته های اهل کتاب در زمینه وحی وقرآن، رسوخ و پرورش یافته و برسر قرآن آن بیاید که بر عهد قدیم آمد.
* بقره/143:« وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِّتَكُونُواْ شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا » ما با این قبله جدید که نقطه ثابتی در روی زمین باشد شما مسلمین را امّتی ساختهایم که در حدّ اعتدال است.
» آن روز به هنگام عصر اسبهای نجیب عربی بر او عرضه میشد که برای خود و سپاهیان خود انتخاب نماید سلیمان این اعتراض را در چهره حاضران خواند که چگونه مانند فرعونیان با شیفتگی به سان اسبها پرداخته است و نافله نیمروز خود را فراموش کرده است، لذا در پاسخ آنان گفت: من امروز به فرمان خدا وارسی اسبها را که بهترین یار مجاهدین است بر یاد خدا ترجیح دادم ...
» یوسف به آنان گفت: من نه تنها از بازگرداندن رؤیا آگاهم، بلکه میتوانم رؤیا ایجاد کنم و آنچه لازم باشد بدانم: اینک وقت نهار است هر غذایی که از خانه برای شما بیاورند پیش از آوردن غذا من به شما خبر میدهم چه غذایی میآورند ...