خلاصه ماشینی:
در این برنامهریزی لازم است که عموال متغیری از جمله کمبود منابع انسانی برای تأمین نیازمندیهای برنامههای عمرانی،توسعهء تکنولوژی، میزان محرومیت گروههای مختلف اطفال و جوانان روستایی و شهری و جوانان کارگز و دانشآموزان و دانشجویان و میزان پیشرفت و رشد اقتصادی کشور و وضع تشکیلاتی سازمانهای دلتی و خصوصی و سنجش میزان رضایت یا مزایایی که از این برنامهها نصیب مردم میشود و بالاخره هزینههایی که برای اجرای برنامههای مزبور موردنیاز است، موردتوجه قرار گیرد.
به این منظور معیارها و ضوابطی مثلا برای تغذیه یا بهداشت روانی و جسمی و تعلیم و تربیت و اشتغال آنان به کار پس از اتمام تحصیلات موردتوجه قرار گرفته است،در حالی که برای رشد عاطفی و روانی و اجتماعی ضرورت دارد که ضوابط و معیارهای مشخص علمی بهطور جداگانه تنظیم و تعیین گردد.
نتیجهای که از بحث فوق گرفته میشود این است که در برنامهریزی برای اطفال و نوجوانان به کلیهء عواملی که در ساختن موجودیت کامل کودکان و نوجوانان و جوانان مؤثر است و کاملا بههم ارتباط دارند،ازجمله فعالیتهای بهداشتی، تغذیه،تعلیم و تربیت،پوشاک و مسکن،و فعالیتهای اجتماعی و تفریحات سالم،و تأمین شغل و مخصوصا ایجاد امنیت شغلی و فعالیتهای اجتماعی و تربیتی و تربیتبدنی که مخصوصا شرکت جوانان در این نوع برنامهریزی ضروری است توجه خاص معطوف گردد.
در تهیهء برنامههای جامع برای کودکان، نوجوانان و جوانان،ابتدا باید هدفها و ارزشها مشخص و از نظر اولویت تعیین گردند،زیرا کمبود منابع از جمله نیروی انسانی و اعتبار و وسیلهء کار، نه فقط برقراری اولویت را یک امر حتمی میسازد، بلکه لزوم تقسیم منابع مزبور را بین برنامههای مختلف بهطور عادلانه توجیه میکند.