خلاصه ماشینی:
"آموزش و پرورش و اثرش بر نابهنجاریها اثرات بازدارنده آموزش و پرورش و علل از ارتکاب اعمال نابهنجار 3 دکتر رضا مظلومان استاد دانشکده حقوق دانشگاه تهران قسمت اول را شماره گذشته مطالعه فرمودید دنباله مقاله را مطالعه فرمائید گرچه بدون شک نمیتوان ادعا کرد که آموزش و پرورش بتنهائی داروی درمانبخش کلیه دردهای فردی،خانوادگی و اجتماعی است زیرا چنین عقیدهای بسیار اغراقآمیز و نادرست است ولی همانطور که اثبات شده است میتوان پذیرفت که قلبهای سخت و قسی را نرم میکند و منشهای تند و رفتارهای ستیزهجویانه را تعدیل مینماید و در خصوصیات روانی و اخلاقی افراد اثرات بسیار مطلوبی میگذارد و بجنایات وحشتناک و بیرحمانه مانند آدمکشی،سوقصدها و تجاوزات،خاتمه میدهد یا حد اقل بمیزان قابل ملاحظهای از میزان آنها میکاهد.
بهیجوجه نمیتوان منکر این واقعیت شد که هرچند آموزش،خشونت و ستیزهگریهای جابرانه را تعدیل میکند و از شدت آنها میکاهد و بآدمکشی و سوءقصد و تجاوز پایان میدهد،ولی تا زمانیکه با یک پرورش کامل همراه نشود، اثر مطلوب و اطمینانبخشی در انهدام جرائم نخواهد داشت بلکه همانطور که گفته است وقتیکه تحصیل از خواندن و نوشتن ساده تجاوز نکند،میتواند خود اسلحه جدیدی برای بزهکاری،بدکاران و وسیلهای قوی برای ارتکاب جرائم باشد16و این همان اصطلاح معروف است که: چو دزدی با چراغ آید،گزیدهتر برد کالا لومبروز نیز معتقد است که آموزش سطحی نهتنها عاملی جرمزاست بلکه از عوامل تکرار جرم یا حد اقل بصورت غیرمستقیم آفریننده بزه بشمار میآید17."