چکیده:
اگر چه بسیاری از جریانهای انقلابی تمایل به انحصار قدرت دارند و از تعریف
یک سازمان حقوقی برای اعمال قدرت چندان استقبال نمیکنند، اما تجربه انقلاب اسلامی
در این خصوص متفاوت مینماید. به گونهای که امام خمینی رحمهاللهعلیه به عنوان
اصلیترین و جدیترین مدافع ایده تاسیس قانون اساسی شناسانده میشود. به همین دلیل،
تحلیل این تصمیم امام (رحمهاللهعلیه) حائز اهمیت بوده و میتواند برای زمان حاضر
نیز معنادار باشد.
خلاصه ماشینی:
"در نوشتار حاضر نگارنده این پرسش اساسی را مطرح نموده است که: وضعیت گروههای سیاسی _ اجتماعی مختلف در سالهای آغازین پیروزی انقلاب اسلامی در موضوع «قانونمندسازی رفتارها» چگونه بوده است؟ و در این میان موضعگیری حضرت امام خمینی رحمهاللهعلیه ـ به عنوان رهبر انقلاب و معمار جمهوری اسلامی ـ چه نقش و تاثیری داشته است؟ مطالعه حاضر حکایت از آن دارد که تعریف سازمانی قانونی برای قدرت سیاسی، بیش از هر عامل دیگری از ناحیه «رهبری» مورد حمایت قرار گرفته و در نتیجه شاهد نهادینه شدن آن در اولین روزهای تاسیس جمهوری اسلامی ایران هستیم.
8-13) از این منظر و پس از بررسی نوع بازیگرانی که در مقطع پیروزی انقلاب اسلامی در عرصه سیاست حضور داشتند، چنین میتوان استنتاج نمود که جریان موسوم به اسلام انقلابی که رهبری آن را امام خمینی رحمهاللهعلیه به عهده داشت و اکثریت قاطع جامعه را شامل میشد، در موضوع تعریف و تاسیس سازمان حقوقی، بهترین گزینه احتمالی را انتخاب و به اجرا گذارده است.
در همین زمان است که شبهات نظری متعددی درون جامعه از سوی این گروهها مطرح میشود، از آن جمله؛ این که رسالت واقعی این مجلس چیست؟ تهیه پیش نویس جدید یا بررسی پیش نویس تهیه شده قبلی؟، و یا اینکه حدود صلاحیت مجلس خبرگان تا کجاست؟ طرح مسایلی از این قبیل چنان فضای جامعه را ملتهب ساخته بود که برخی از جریانهای سیاسی امیدوار بودند، اصل موضوع فدا شود و بدین ترتیب ائتلاف انقلابیون برای تدوین و تصویب یک قانون اساسی بر مبنای اصول اسلامی ناکام بماند."