چکیده:
در این سلسله دروس اخلاقی-عرفانی،حضرت استاد برای استفادهء اهل معرفت،پارهای از احادیث قدسی را شرح و تبیین نمودهاند.در این جلسه،ایشان نکاتی دربارهء قلب و حالات آن،قساوت قلب،راههای سلامت قلب از قساوت،قرب و بعد نسبت به خدای متعال،و فلسفهء امر و نهی الهی مطرح کردهاند.امید است مطلوب سالکان اهل دل قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
خدای متعال به حضرت موسی(علیه السلام)می فرماید: آرزوهایت طولانی نشوند که در نتیجه، قلبت قسی خواهد شد و کسی که قلبش قسی باشد از من دور است; «و قاسی القلب منی بعید.
چه باید کرد تا مبتلا به قساوت قلب نشویم یا اگر مبتلا هستیم رفع شود؟ در این مناجات بر یک عامل مهم تکیه شده است: از آنچه موجب قساوت قلب می شود، یکی از عوامل مهم که به حضرت موسی(علیه السلام)تذکر داده شده است تا مبتلا به قساوت قلب نشود، این است که می فرماید: «آرزوی طولانی نداشته باش!» مگر آرزوی طولانی داشتن عیب است؟ انسان آرزو داشته باشد که درس بخواند، مجتهد شود; آرزو داشته باشد عبادت کند، به مقام اولیای خدا برسد; آرزو داشته باشد مقاماتی در دنیا به دست بیاورد تا بتواند به خلق خدا خدمت کند، مستضعفان را نجات دهد.
انسان مدت ها زحمت می کشد تا به خواسته ای برسد، اگر این میل و آرزو که در دل انسان پیدا شد ریشه اش حب دنیا باشد همین موجب می شود چنین دلی دیگر حالت خشوع در نماز، شکستگی، نرمی و خضوع در مقابل آیات خدا را نداشته باشد; حالاتی که فرمود: (تخشع قلوبهم لذکر الله)(حدید: 16) (وجلت قلوبهم وإذا تلیت علیهم آیاته زادتهم إیمانا)(انفال: 2) دیگر در انسان پیدا نمی شوند; یعنی دلی که محبت دنیا آن را پر کرده نه تنها برای امروز و فردایش، برای پنجاه سال دیگرش هم نقشه دارد; از حالا فکر آنجا را می کند.