خلاصه ماشینی:
"در واقع انعکاس جلوههای فرهنگی در سیستم ارتباطی یکپارچه مبتنی بر تولید،توزیع و مبادلهء دیجیتالی علائم،پیامدهای بزرگی برای شکلها و فرایندهای اجتماعی دارد،از سویی این امر قدرت نمادین فرستندگان سنتی را به نحو چشمگیری کاهش میدهد و از سوی دیگر،سیستم ارتباطی نوین زمان و مکان را که جنبههای نمادین زندگی بشر هستند،اساسا دگرگون میسازد.
به نظر او جدایی فضا-زمان از مکان و دستیابی به دانش انتقادی دربارهء سنت شرایطی را برای سرشت بازاندیشانهء مدرنیته پدید آورد» (Ibid:131) ،شرایطی که«تغییر کنش انسانی را در پرتو شناخت جدید در پی داشت و در قالب رسانه یک نیروی بنیادی دوران مدرن را سامان داد (گیدنز،39:7731).
او ترجیح میدهد که«علائم تغییر فرهنگی»نظاممند را به جای ذهنیتها در اشکال نمادین و شیوههای تولید و گردش آنها در جهان اجتماعی جستوجو کند،ازاینروست که وی تغییرات نظاممند فرهنگی را تحت عنوان رسانهای شدن فرهنگ (Mediazation of Culture) در جهان مدرن مورد توجه قرار میدهد (Thompson,1995:46) .
تامپسون نقش رسانههای نوین را در شکلدهی به جهان مدرن بیشتر با معیار خارج کردن قدرت نمادین از انحصار نهادهای دینی،بسط تدریجی نظامهای جدید معرفت و یادگیری،رشد صنایع رسانهای و بهطور خلاصه بروز نکته و چندپارگی در حوزهء اقتدار مذهبی مورد مطالعه قرار میدهد.
در این دوره ارتباطات عمدتا به صورت چهره به چهره است،فاصلهء زمانی و مکانی بین دو طرف یک ارتباط وجود ندارد،بلکه«هم حضوری»از ویژگیهای اصلی ارتباطات در این دوره است،به این ترتیب کیفیت ارتباطات به گونهای است که نه تنها دین بلکه هر نهاد قدرتمند دیگری نیز میتواند ارتباطات را تحت نظارت و کنترل خود درآورد."