خلاصه ماشینی:
"D(1980 luapnegaK P} (3)-شون بام، دیوید:ایالات متحده و اسرائیل، ترجمه محمد رضا ملکی، انتشارات وزارت امور خارجه، تهران، 1381، ص 28P} صهیونیست و نیز با وساطت براندیس مدیر دادگستری آمریکا، ویلسون موافقت خود را با موطن ملی یهود در فلسطین اعلام داشت 1P}.
دولت انگلستان در 10 سپتامبر 1946 در لندن جلسهای تشکیل داد با توافق نهایی را میان اعراب و یهودیان ایجاد کند، ولی آمریکا با سیاستی غیر قطعی به کار خود ادامه داد، حتی هنگامی که انگلستان استفاده از نیروی نظامی آمریکا را در منطقه پیشنهادی داد، آمریکا نپذیرفت، چرا که وزارت دفاع رای داد که وجود سربازان آمریکایی در منطقه باعث تضاد منافع بریتانیا و آمریکا در خاور میانه خواهد شد و به این ترتیب حتی شوروی قادر خواهد شد در طرفداری از اعراب، جا پایی در منطقه بیابد 3P}.
البته خود ترومن، ضمن آگاهی به این مسأله که:جورج کنان به آن اشاره کرده و حمایت آمریکا از اسرائیل را بهانه حضور روسها در خاور میانه میدانست، عنوان کرد:طرح تقسیم به معنای ابزار صلح نخواهد بود و جنگ عظیم در میان اعراب و یهود، غیر اجتناب خواهد بود 5P}.
درگیری و مشکلات لاینحل اعراب و یهودیان در فلسطین، فعالیتهای سیاسی صهیونیستها در راستای تشکیل یک دولت ملی، رو به زوال رفتن قدرت امپراطوری بریتانیا طی جنگ جهانی اول و دوم، و از سوی دیگر مطرح شدن ایالات متحده به عنوان یک قدرت برتر، رهبران اسرائیل را به این سو سوق داد که برای عملی ساختن اهداف و حفظ امنیت اسرائیل و دریافت کمکهای مختلف، باید خود را به یک کشور قدرتمند پیوند دهند."