خلاصه ماشینی:
"سید علیرضا ریحان یزدی: شماره 1157 (م 1404) و شماره 1955 (م1387) سه: در جلد پنجم از ص400 تا 425 تعداد 226 کتاب تحت عنوان تفاسیر تاریخی و بیانگر قصص انبیا ذکر شده است که اکثر آنها کتب تاریخی و داستان است و نباید در طبقات مفسران ذکر شوند; مضافا بر این که تعدادی از آنها در قسمت های دیگر کتاب تکرار شده است و نیز برخلاف ادعای مؤلف هیچ شرح حالی از این 226 مؤلف در این دایرةالمعارف رجال شیعه!
عناوین برخی کتب مزبور که به عنوان کتب تفسیر و علوم قرآنی ذکر شده و مؤلفان آنها هم از مفسران شیعه قلمداد شده اند, به این شرح است: 1702.
در شماره 382, تفسیر بزرگ از منشی الممالک در متجاوز از 30 جلد یاد کرده و مؤلف آن را امیرکبیر سید محمدرضا امامی حسینی صاحب جنات الخلود دانسته است.
بنگرید: انسان در پویه تاریخ; ترجمه مجید امینی از کتاب المنتخب من الکتاب والسنة والخطب در 119ص; ترجمه کتاب صوم کنز العرفان; ترجمه دراسات فی القرآن; ترجمه مقدمه مجمع البیان; ترجمه مقدمه و تفسیر حمد استاد شلتوت; ترجمه مقدمه تفسیر صافی; ترجمه تفسیر اصفی (3شماره تکراری); ترجمه تفسیر برهان تبریزی (4شماره); ترجمه مفاتیح الغیب ملاصدرا; ترجمه کنز العرفان; ترجمه فی ظلال القرآن; ترجمان القرآن (4 شماره تکراری که مربوط به لغات قرآن است و باید در بخش غریب القرآن ذکر شود).
در بخش تفاسیر فقهی از کتب مهمی چون زبدةالبیان, فقه القرآن راوندی, کنز العرفان, معارج السؤل, مفاتیح الاحکام قهپائی نام نبرده است; گرچه قبلا سه عنوان اول ذکر شده است, اما لازم بود در این قسمت به آنها اشاره شود."