خلاصه ماشینی:
"نگاهیبهمعانینفسازدیدگاهاهللغتواخبارواحادیث حسین حقانی زنجانی «نفس» از دیدگاههای مختلف معانی مختلفی داشته و نظرات گوناگونی در آن دیده میشود از جمله از دیدگاه اهل لغت «نفس» همان روحی است که هستی و حیات جسد به آن وابسته است چنانکه در کتاب «التحقیق فی کلمات القرآن الکریم» ج12 تالیف حسن مصطفوی چاپ اول سال 1371 به نقل از کتاب لغت «العین فی اللغة» (1) مینویسد: «النفس: الروح الذی به حیاةالجسد و کل انسان نفس حتی آدم(ع) الذکر و الانثی سواء و کل شیء بعینه نفس و رجل له نفس ای خلق و حلاوة و سخا...
». «مراد از نفس همان روح است که حیات و هستی جسد و بدن وابسته به آن میباشد و هر انسانی به آن، نفس اطلاق میگردد و حتی حضرت آدم(ع)، زن باشد یا مرد در این مورد مساوی است و هر شیئی به ملاحظه ذاتش نفس شیء گفته میشود و نیز گفته میشود کسی که دارای نفس استیعنی صفات پسندیده داشته، دارای ذکاوت و سخاوت است».
16 ) در لغت نامه مجمعالبحرین تالیف مرحوم شیخ فخرالدین طریحی متوفای سال 1085ه در ج4، در ماده نفس، ص 114 چنین آمده است: «النفس انثی ان ارید بها الروح قال تعالی: (خلقکم من نفس واحدة) (سوره 4، آیه1) و ان ارید به الشخص فمذکر و جمعها انفس و نفوس مثل فلس و افلس و فلوس و هی مشتقة من التنفس لحصولها بطریق النفخ فی البدن»; یعنی نفس مؤنث محسوب میشود اگر از آن روح اراده شود چنانکه در آیه مبارکه خداوند همانا از یک روح آفرید و اگر از نفس شخص اراده شود نفس مذکر محسوب میشود و جمع آن انفس و نفوس میباشد»."