خلاصه ماشینی:
"در این کتاب او پس از بررسی تاریخی هردورهء تئاتری-از مشروطیت به بعد-به معرفی آثار نمایشی ترجمه شده در آن دوران پرداخته و سپس خلاصهای از احوال نمایشنامه نویسان ایرانی دورهء مربوط و آثارشان را مورد بررسی قرار داده،تا خوانندگان کتاب پس از آشنایی با تصویر کلی سیاسی،اجتماعی و فرهنگی آن دوره،آثار ترجمه شده را شناخته و پس از آن آثار نمایشی ایرانی را بر آن منطبق کند تا از میزان تاثیرپذیری فکری هنرمندان ایرانی و تلاش آنها برای گریز از تقلید محض اقتباس و گذاردن سنگ بنای مستقل برای تئاتر ایرانی آگاه شوند.
1)کتاب اول:تئاتر ایران قبل و بعد از مشروطیت و تاثیرپذیری آن از ترجمهء متون نمایشی محافظهکاری اساطیری ما ایرانیان در پذیرفتن تجربیات نو عاملی بود که باعث شد که از آشنایی با تئاتر غربی تا درونی شدن آن در زندگی روزمرهء جامعهء ایرانی،بیش از صد سال طول بکشد.
مولف کتاب تاثیر ترجمهء متون نمایشی بر تئاتر ایران،مسیر نهادی شدن تئاتر در ایران را اینگونه فهرست کرده است: 1-روابط دو جانبهء ایران و غرب:سفرهای هیاتهای سیاسی ایرانی و غربی و نیز اعزام محصلان ایرانی به خارج که در غرب با هنر نمایش آشنا میشدند...
-انگیزههای ترجمهء متون نمایشی در دوران قاجاریه شیرین بزرگمهر در کتاب خود چهار نقطهء مشخص-و در مواردی نزدیک به هم را بهعنوان انگیزههای اصلی ترجمه در دوران قاجار معرفی کرده است: الف)برای اجرا و داشتن قابلیت اجرایی:اجرای آثار نمایشی در ابتدا کاملا خصوصی و ویژهء شاه و درباریان بود."