خلاصه ماشینی:
"یکی از فرضیههایی که در اینجا مطرح میشود برپایهء برآوردهای سه کشور مثلث(ایالات متحده-اتحادیه اروپا-ژاپن)میباشد؛مطابق این فرضیه نیمی از نیروی کار جهان در زمینهء تحقیق و توسعه به نحو زیر تقسیم میشوند:سهم مهاجران علمی و مهندسی خارجی مقیم اتحادیه اروپا و ژاپن باید تقریبا برابر با نیروی کاری باشد که به تنهایی در ایالات متحده مستقر هستند.
برای تحقق بخشیدن به این مسأله دو راه وجود دارد:اول از طریق بازگرداندن این مهاجران به کشورهای خود(گزینه بازگشت)دوم از طریق تجهیز این متخصصان از راه دور و همکاری با آنها برای توسعه کشور(گزینهء مهاجران).
پروژهء RBD تایلند در ابتدا تنها با هدف بازگرداندن مهاجران متخصص تایلندی به کشور خود برای انجام ملاقاتهای کوتاهمدت جهت مشارکت در توسعه علم و تکنولوژی کشور آغز به کار کرد؛ازاینرو هدفش را بر روی اجرای پروژههای مشترک بین دانشمندان داخلی و همتایانشان در خارج متمرکز گردانید، بدون این که ضرورتی برای بازگرداندن این دانشمندان به داخل کشور باشد.
این شبکهها نیز همچون شبکههای علمی-فکری دارای اهداف مشابهی هستند؛برای مثال بنیاد FORS (رومانی)در تلاش است تا دانشمندان رومانیایی مقیم داخل و خارج را برای مشارکت در روند اصلاحات اقتصادی و توسعه اقتصادی-اجتماعی کشور وارد رومانی کند.
آنچه که از آفریقای جنوبی و شبکههای کلمبیا به دست آمده بیانگر این نکته است که آنها درصددند 01 درصد(در وهلهء اول)و 05 درصد(در وهله بعد)از اعضای بالقوهء شناخته شده را به خدمت بگیرند؛ازاینرو واقعگرایانه است که انتظار داشته باشیم تنها بخشی از این مهاجران به این نوع شروع به کار،پاسخ مثبت بدهند،اما آنها که پاسخ مثبت میدهند معمو لا بسیار با انگیزه بوده و شواهدشان نشان میدهد که سطح تخصص آنها نیز بسیار بالاست."