خلاصه ماشینی:
"تلقی رهبران انقلابی آن بود که عدم تعهد،اهداف سیاست خارجی جمهوری اسلامی را به عنوان دولتی جهان سومی که داشتن اتحاد با شرق یا غرب تناسبی با زمینههای مذهبی،فرهنگی و تاریخی آن ندارد به تحقق خواهد رساند، علاوه بر آن داشتن اتحاد با یکی از بلوکها،عرصه انتخاب سیاسی در ایجاد و حفظ اتحادهای سودمند با دولتهایی از بلوک رقیب و یا با برخی کشورهای در حال توسعه را محدود میکرد.
بلافاصله،جنگ تبلیغاتی متوقف و مذاکرات آغاز شد،از سال 1986،فعالیتهای دیپلماتیک و تجاری بین ایران و شوروی بهبود قابل ملاحظهای را نشان داد این بهبود روابط،بار دیگر برای تهران این فرصت را بوجود آورد تا از روسیه به عنوان یک برگ برنده در برابر آمریکا و به خصوص در سازمان ملل استفاده کند.
بنابراین نوبت آن رسیده تا بررسی مختصری از نگرانیهای آمریکا در مورد ایران انقلابی که عبارت از:حمایت از تروریسم بین المللی،مخالفت با جریان صلح اعراب و اسرائیل، تلاش برای دستیابی به سلاحهای اتمی،جستجوی برتری نظامی و عدم رعایت حقوق بشر است، انجام دهیم،در ارتباط با ادعای آمریکا مبنی بر ارتباط ایران با تروریسم بین المللی تهران از واشنگتن خواسته است که دلایل و شواهد خود را به یک دادگاه بین المللی ارائه نماید و این اتهام را ثابت کند.
در مورد مخالفت ایران با فرایند صلح خاور میانه به این نکات باید توجه نمود:اول اینکه تهران با صلح مخالف نیست بلکه معتقد است با توجه به اینکه اسرائیل به دلیل حمایتهای همه جانبه آمریکا از موضع برتر دیپلماتیک برخوردار است،زمان برای اعراب و مذاکره و چانهزنی آنها با اسرائیل مناسب نیست،دوم اینکه علیرغم اعتراض ایران در مورد عدم برابری موضع اعراب و اسرائیل،این کشور اعلام کرده است که با هر گونه توافقی بین سوریه و اسرائیل همراه خواهد بود."