خلاصه ماشینی:
"لذا آنچه که اهمیت دارد این است که چگونه با بهره جستن از اصول و فنون علمی تحلیلی مشخص از اوضاع مشخص(و یا نامشخصی)ارائه کنیم؟چگونه با پردازش صحیح دادههای خام،تخمین واقعیتری از فرایند تحولات امور داشته باشیم؟چگونه از خطاها و بازخوردهای منفی در یک کلام چگونه از گرداب گردگویی مصون مانیم و در چنبره فسون و فریبش گرفتار نیاییم؟ این مهم تنها از رهگذر صورتبندی جملات و عبارات به گونهای که ما را قادر سازد از آنها نتایج ابطالپذیر استنتاج کنیم،امکانپذیر خواهد بود به بیان کلاوس ویتز،جستجو برای یافتن علل،وارسی و معاینه وسایل،ما را به قلمرو نظریه رهنمون میکند،یعنی به قلمرو گزارههای کلی و صادق که بی واسطه و مستقیم از موضوعی که در دست بررسی داریم،نتیجه حاصل نمیشود.
اما،آیا واقعا میتوان تمهیداتی علمی را اندیشید که آینده را پیش روی ما قرار دهد و با مکنوناتش ما را آشنا سازد؟آیا میتوان میان علوم تجربی و دقیقه و حوادث تاریخی نوعی همانندی و مشابهت برقرار ساخت؟ماهیت این همانندی چیست؟ آیا میتوان به نوعی پویایی و الگوریتم(نوعی دستور العمل کلی برای حل مسایل)دست یافت که با استفاده صحیح آن قدم به قدم به مرحله نهایی که پیشبینی امور است،نایل آییم،قواعد استنتاج پیشبینیها از اطلاعات خام و اولیه کدامند؟ از دیرباز معمایی به نام«پیشبینی پذیری امور»،ذهن آدمی را سخت به خود مشغول کرده است.
با عنایت به چنین رویکردی،کثیری از روشهای رایج علوم اجتماعی و انسانی که ماهیت تجربی دارند در مطالعات امنیتی قابل استفاده خواهد بود فصلنامه:برخی نظریهپردازان معتقدند که مطالعات امنیت ملی در سالهای پس از جنگ دوم،تحولاتی را پشت سر گذاشته است نظر حضرتعالی در خصوص این تحول چیست؟ حاجیانی:بنابر ضرورتها و مقتضیات سیاسی و بین المللی،از فردای جنگ دوم جهانی متغیرهای جدید وارد مطالعات امنیتی شدهاند که در مجموع رویکردهای حاکم بر این گونه مطالعات را تحت تاثیر قرار دادهاند."